Wadym Dobyża
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wadym Dmytrowycz Dobyża | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wadym Dmytrowycz Dobyża, ukr. Вадим Дмитрович Добижа, ros. Вадим Дмитриевич Добижа, Wadim Dmitrijewicz Dobiża (ur. 26 lutego 1941 w miasteczku wojskowym Sarabuz k. Hwardijśke, obwód krymski, Ukraińska SRR, zm. 29 stycznia 2023 w Sillamäe[1]) – ukraiński piłkarz, trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek klubu Trudowi Rezerwy Woroszyłowgrad, w barwach którego rozpoczął karierę piłkarską, jednak występował tylko w składzie rezerw, dlatego w 1960 przeszedł do Budiwelnyka Zaporoże. W 1961 został zaproszony do Dinama Leningrad. Jako gracz leningradzkiej drużyny w meczu o Puchar ZSRR w Kaliningradzie doznał ciężkiej kontuzji nogi - całkowite zerwanie mięśni. Przez sześć miesięcy był leczony w Fontance. W tym czasie studiował w Instytucie Kultury Fizycznej i Sportu. Wkrótce zrozumiał, że nie będzie mógł kontynuować zawodowej kariery piłkarskiej. Aby zarobić na życie grał w zespołach Admirałtiejec Leningrad, Bolszewik Leningrad i innych.
W 1965 roku został powołany do służby wojskowej, podczas której bronił barw SKA Leningrad, który występował w mistrzostwach strefy Rosyjskiej FSRR (analog drugiej ligi). Po demobilizacji wrócił na studia.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery piłkarskiej oraz Instytutu Kultury Fizycznej w Leningradzie został zaproszony przez trenera Giermana Zonina do Szkoły Piłkarskiej Zoria Woroszyłowgrad w 1968 roku. Od 1971 pomagał trenować najpierw Szachtar Kadijewka, a potem Chimik Siewierodonieck. Razem z Lwem Jaszynym prowadził juniorską reprezentację ZSRR. Czterokrotnie pracował z klubem Zoria Ługańsk w 1980-1981, 1985-1988, 1998 i w 1998-2000. W przerwach pracował w Internacie Sportowym w Ługańsku. Również trenował rosyjskie kluby Wołga Twer i Torpedo-RG Moskwa. W kwietniu 2006 objął stanowisko głównego trenera estońskiego Sillamäe Kalev, który wtedy występował w 2 lidze. Pod kierownictwem nowego trenera klub najpierw awansował do 1 ligi, a w 2008 do Meistriliigi[2]. W 2009 przeniósł się na stanowisko głównego trenera drugiej drużyny, w której występowali młodzi piłkarze. Właśnie szkolenie młodych talentów wyróżniało pracę trenera. Od początku 2013 pomagał trenować główną drużynę.
Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]
- wicemistrz Estonii: 2009
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1978
- tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1979
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eesti Jalgpalli Liit mälestab Vadim Dobižat (est.)
- ↑ Главную футбольную команду Силламяэ возглавил орденоносец. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-08)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- V. Dobiža, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01].
- Wadym Dobyża w bazie Football Facts (ros.)
- Vadym Dobizha, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-18].