Wanda Dziedzic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Dziedzic
Wanda Borzemska
Data i miejsce urodzenia

2 października 1912
Radziechów

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2017
Londyn

Narodowość

polska

Małżeństwo

Bolesław Dziedzic

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Wanda Jadwiga Dziedzic z domu Borzemska (ur. 2 października 1912 w Radziechowie, zm. 1 lutego 2017 w Londynie) – polska nauczycielka i działaczka emigracyjna, podsekretarz stanu w Rządzie RP na uchodźstwie[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła szkołę we Lwowie, a następnie studiowała w Krakowie. W trakcie II wojny światowej została deportowana przez sowietów na Syberię. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski, opuściła ZSRR przez Indie udając się do Wielkiej Brytanii, gdzie osiadła na stałe. Po wojnie pracowała jako nauczycielka oraz kierowniczka w szkołach polskich w Londynie. Udzielała się również w środowisku emigracyjnym[1].

Zasiadała w Radzie Stanu Rzeczypospolitej Polskiej (1971–1972) oraz w Radzie Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej kadencji V, VI, VII, VIII (1973–1991). Od 1978 była zastępcą członka Kapituły Orderu Odrodzenia Polski na uchodźstwie, a w 1990 została wybrana członkiem tego gremium. 30 kwietnia 1987 została powołana na stanowisko kierownika referatu w Ministerstwie Kultury i Oświaty w pierwszym rządzie Edwarda Szczepanika[2][3]. 20 listopada 1989 została mianowana przez prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Oświaty[4], a wobec wypełnienia misji władz RP na uchodźstwie 20 grudnia 1990 została zwolniona z tego urządu stanowiska[5].

Zmarła 1 lutego, a 6 marca 2017 odbył się jej pogrzeb w kościele Chrystusa Króla w Londynie. Od 1948 był zamężna z Bolesławem Dziedzicem (1909–1985, także polityk emigracyjny), z którym miała córkę Krystynę oraz synów Marka i Stanisława[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Wanda Jadwiga Dziedzic. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-02-24]. (pol.).
  2. ↑ Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1987 roku o powołaniu Kierowników Referatów w Ministerstwie Kultury i Oświaty. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 33, Nr 3 z 5 października 1987. 
  3. ↑ Materiały do dziejów polskiego uchodźstwa niepodległościowego, Tom 3 (Polski Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie, 1996, s. 175).
  4. ↑ Do Pani Wandy Dziedzicowej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 97, Nr 6 z 15 grudnia 1989. 
  5. ↑ Do Pani Wandy Dziedzicowej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 123, Nr 5 z 22 grudnia 1990. 
  6. ↑ Pożegnanie wiceminister Rządu RP na Uchodźstwie. londyn.msz.gov.pl, 2017-03-06. [dostęp 2019-10-31].
  7. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 364.
  8. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 53, Nr 4 z 29 czerwca 1989. 
  9. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 97, Nr 6 z 15 grudnia 1989. 
  10. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 10, Nr 2 z 31 grudnia 1975. 
  11. ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 10, Nr 1 z 25 lutego 1963. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wanda_Dziedzic&oldid=72447763”