Wieża Nadur
 nr rej. 00060
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wysokość całkowita |
11 m |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Pierwszy właściciel | |
| Obecny właściciel |
Rząd Malty |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 35°54′02,2″N 14°22′16,1″E/35,900611 14,371139
| |
Wieża Nadur (malt. Torri Nadur, Torri tan-Nadur) – jedna z tzw. wież Lascarisa, wież obserwacyjnych, zbudowana za czasów wielkiego mistrza kawalerów maltańskich Juana de Lascaris-Castellara na wyspie Malta w latach 1637 do 1640 r. Rok po zostaniu wielkim mistrzem zakonu w 1636 roku rozpoczął on budowę pięciu wież obronnych na wybrzeżu Malty, uzupełniających zbudowany w latach 1610-1620, za panowania Alofa de Wignacourta, ciąg fortyfikacji zwanych jako wieże Wignacourta. Wieże zostały zbudowane pomiędzy latami 1637 a 1640. Każda z nich znajduje się w zasięgu wzroku z sąsiednimi. Służyły one jako wieże komunikacyjne pomiędzy Gozo i Wielkim Portem, oprócz funkcji obserwacyjno-ostrzegawczych przed piratami pełniły funkcje obronne.
Wieża Nadur jest usytuowana na Binġemma Gap w pobliżu Victoria Lines w północno-zachodniej części Malty na wysokości 220 m n.p.m.[1] W niedalekim sąsiedztwie znajduje się Fort Binġemma. Jest oddalona od brzegu morza i służyła jako wieża przekazująca informacje z sąsiednich wież do Mdiny[2]. Położona jest około półtora kilometra na południe od miejscowości Mġarr. Sąsiaduje z wieżami Ta’ Lippija oraz Għajn Tuffieħa.
Została zbudowana w 1637 roku na planie kwadratu o podstawie około 36 m² i wysokości 11 m. Oryginalnie posiadała dwie kondygnacje, wejście do niej znajdowało się na piętrze i dostępne było tylko za pomocą drabiny[1]. Jej rozmiar jest niewielki w porównaniu z wieżami-garnizonami budowanymi za czasów mistrza Alofa de Wignacourta, podobnie jak wieże budowane w latach późniejszych przez Martina de Redina ich główną funkcją było uzupełnienie luk w sieci punktów obserwacyjno-obronnych położonych na wybrzeżu wysp Malta, Gozo i Comino. Obecnie nie zachował się strop pomiędzy kondygnacjami i pierwotnie istniejąca drewniana drabina została zastąpiona wmurowanymi w ścianę stopniami[3].
W okresie panowania brytyjskiego, podobnie jak większość wież była używana przez wojsko brytyjskie.
Obecnie wieża pozostaje w zarządzie armii maltańskiej. Została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 00060[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nadur Tower. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. [dostęp 2015-04-02]. (ang.).
- ↑ Dr Stephen Spiteri: Coastal Towers/ Mgarr ix-Xini Tower, Gozo. Maltese History & Heritage, a project run by vassallomalta.com website. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
- ↑ Dr Stephen Spiteri: Nadur Tower. Snapshots of an Island. [dostęp 2015-04-02]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Charles Stephenson, The Fortification of Malta 1530-1945, Osprey Publishing, 2004, ISBN 978-1-84176-693-5.
- Coastal Towers. Mellieha.com the vilage inside out. [dostęp 2014-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)]. (ang.).