Wieża Bubaqra
 Widok wieży Bubaqra | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Triq il-Torri / Misrah Santa Marija |
| Typ budynku |
Ufortyfikowana wieża mieszkalna |
| Inwestor |
Don Matteolo Pisani |
| Ukończenie budowy |
~1579 |
| Ważniejsze przebudowy |
XVIII w. |
| Pierwszy właściciel |
rodzina Roncali |
| Obecny właściciel |
Polly Fry[1] |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 35°49′30,6″N 14°28′33,0″E/35,825167 14,475833
| |
| Strona internetowa | |
Wieża Bubaqra (malt. Torri ta' Bubaqra, ang. Bubaqra Tower) - ufortyfikowana wieża mieszkalna w Bubaqra, w granicach Żurrieq na Malcie. Została zbudowana jako wiejskie ustronie w 2. połowie XVI wieku. Wieża wraz z ogrodami została odnowiona i aktualnie służy jako rodzinne zacisze. Nosi oficjalną nazwę Bubaqra Palace (malt. Palazzo Bubaqra) i jest zaliczona do zabytków narodowych 2. klasy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieża Bubaqra została zbudowana około roku 1579 przez Don Matteolo Pisani, kapłana Zakonu Joannitów.[2] Br. Luret Zammit potwierdza, że została zbudowana przez br. Mattew (Matteolo) Pisani. Mówi, że pierwotnie została nazwana Torre del Greco, ponieważ mieszkała w niej grecka rodzina Roncali.[3]
Chociaż budowla była ufortyfikowana, pozostawała w prywatnych rękach i nie myślano o niej w kategoriach obronnych. Mimo tego, w niektórych momentach była prawdopodobnie włączana w strukturę obronną Malty, jak czyniono to w innych przypadkach, np. z wieżą Gauci i wieżą Mamo.[4]
Budowla została zmodyfikowana w XVIII wieku,[5] podczas rządów Wielkiego Mistrza Marc’Antonio Zondadariego, oraz około roku 1760,[3] i była podobno wykorzystywana jako miejsce nielegalnych spotkań pomiędzy członkami Zakonu (którzy ślubowali zachować celibat) oraz młodymi kobietami.[5]
Podczas II wojny światowej, w latach 1939-1945, budynek został zarekwirowany przez armię brytyjską,[3] lecz po zakończeniu wojny zwrócono go właścicielom.[6]
Wieża Bubaqra wraz z ogrodem została odrestaurowana[5] i służy teraz jako rodzinne zacisze.[7] Wieża umieszczona jest na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands.[8] Budynek, na listach Malta Environment and Planning Authority (MEPA), znany jest oficjalnie jako Palazzo Bubaqra i ma status zabytku narodowego klasy 2.[9]
Wygląd wieży[edytuj | edytuj kod]
Wieża Bubaqra położona jest na terenie posiadłości rolniczej, otoczona jest przez ogród z drzewami cytrusowymi.[2] Wieża jest kwadratowa w kształcie, posiada cztery narożne wyniosłe turrety (rodzaj bartyzany).[8] Jej architektura wpłynęła prawdopodobnie na wygląd wieży Gourgion, zbudowanej w 2. połowie XVII wieku na Gozo.[10] Nad głównym wejściem do budynku znajduje się inskrypcja o treści religijnej.[3]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Castle in Malta with private 5 acre walled garden and pool (ang. )
- Bubaqra Tower. bubaqra-tower.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-11)]. (ang. )
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fry, Polly (7 Cze 2016). Castle in Malta with private 5 acre walled garden and pool.. HomeAway. Dostęp 2016-06-16.
- ↑ a b Joe Azzopardi. The Gourgion Tower – Gone but not Forgotten (Part 1). „Vigilo”, s. 46, 10.2013. Din l-Art Ħelwa. ISSN 1026-132X. [zarchiwizowane z adresu 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ a b c d Alfie Guillaumier: Bliet u Rhula Maltin. T. 2. Klabb Kotba Maltin, 2005, s. 1028. ISBN 99932-39-40-2. (malt.).
- ↑ Zurieq – Blue Grotto. maltassist.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-28)]. (ang.).
- ↑ a b c Mary Attard: Preti, Ball and catacombs. [w:] Times of Malta [on-line]. 2014-11-22. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (ang.).
- ↑ Bubaqra Tower. Gozo Tourism Association. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (ang.).
- ↑ About. bubaqra-tower.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-11)]. (ang.).
- ↑ a b Bubaqra Tower. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2013-06-28. [dostęp 2015-11-20]. (ang.).
- ↑ Gazzetta tal-Gvern ta' Malta. s. 4. [dostęp 2016-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- ↑ Joe Azzopardi. The Gourgion Tower – Gone but not Forgotten (Part 1). „Vigilo”, s. 46, 10.2013. Din l-Art Ħelwa. ISSN 1026-132X. [zarchiwizowane z adresu 2014-02-11]. (ang.).