Wielka czwórka I wojny światowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
od lewej: David Lloyd George, Vittorio Emanuele Orlando, Georges Clemenceau, Woodrow Wilson

Wielka czwórka I wojny światowej – przywódcy czterech spośród zwycięskich państw sprzymierzonych przeciw państwom centralnym podczas I wojny światowej, którzy wzięli udział w konferencji pokojowej w Paryżu w styczniu 1919.

Byli to[1]:

  1. David Lloyd George – premier Wielkiej Brytanii;
  2. Thomas Woodrow Wilson – prezydent Stanów Zjednoczonych;
  3. Georges Clemenceau – premier Francji;
  4. Vittorio Emanuele Orlando – premier Włoch.

Pierwsi trzej z nich określani bywali mianem „wielkiej trójki” (albo „grubej trójki”).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepodległości trudne początki. W: Henryk Zieliński: Historia Polski 1914-1939. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1983, s. 92–94. ISBN 83-04-00712-6. (pol.).