Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/USS Kentucky (BB-66)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Kentucky (BB-66)
Ilustracja
Częściowo ukończony okręt. Widoczne barbety.
Historia
Stocznia

Norfolk Naval Shipyard

Położenie stępki

12 czerwca 1944

Zamówiony dla  US Navy
Los okrętu

budowa przerwana
sprzedany na złom w 1958

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

proj. standardowa 45 000 t

Długość

proj. 270 m

Szerokość

proj. 32,9 m

Prędkość

proj. 33 węzły

Uzbrojenie
proj. 9x406 mm/50 Mk 7
10x127 mm/38 Mk 12
80x40mm Bofors
49x20 mm Oerlikon
Załoga

proj. 151 oficerów
2637 podoficerów i marynarzy

Multimedia w Wikimedia Commons

USS[1] Kentucky (BB-66) był szóstym i ostatnim pancernikiem typu Iowa budowanym dla United States Navy. Był drugim okrętem noszącym nazwę 15. stanu USA. Pancernik był ostatnim skierowanym do budowy okrętem typu Iowa i jedynym okrętem tego typu rozważanym do przebudowy na pancernik rakietowy.

Kadłub BB-66 miał być drugim okrętem typu Montana, ale zmiany wynikłe w czasie II wojny światowej spowodowały, że zamówienie zostało zmienione na okręt typu Iowa. To pozwoliło na zwiększenie jego prędkości o 8 węzłów, zdolności do przechodzenia przez istniejące śluzy kanału panamskiego i zwiększenia ilości dział przeciwlotniczych. "Kosztem" była utrata dodatkowego pancerza i redukcja liczby dział największego kalibru w porównaniu z projektem typu Montana.

Podobnie jak siostrzany okręt USS "Illinois" (BB-65), "Kentucky" był jeszcze w budowie gdy zakończyła się II wojna światowa i stał się ofiarą powojennego ograniczania wielkości floty oraz odejścia od budowy pancerników na rzecz lotniskowców. Budowa okrętu była dwukrotnie wstrzymywana, a okręt stanowił w międzyczasie źródło części zapasowych do momentu sprzedaży na złom w 1958, gdy nie powiodły się próby ukończenia go jako pancernika rakietowego.

Historia projektu[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: pancerniki typu Iowa.

"Kentucky" był jednym z serii "szybkich pancerników" projektowanych w 1938 przez Preliminary Design Branch w Bureau of Construction and Repair. Był piątym z sześciu okrętów typu Iowa zatwierdzonych do budowy. Jego stępkę położono w stoczni Norfolk Navy Yard w Portsmouth 6 grudnia 1944. Tak jak "Illinois" "Kentucky" różnił się od swoich siostrzanych okrętów tym że był całkowicie spawany. To pozwoliło na zaoszczędzenie ciężaru i wzmocnienie konstrukcji w porównaniu do nitowo-spawanego kadłuba, jaki zastosowano w poprzednich jednostkach. Pojawiła się propozycja przeprojektowania kadłuba zgodnie z projektami opancerzenia jednostek typu Montana (nowszy schemat wzmocnił by odporność pancerza o około 20%[2]), ale zostały odrzucone i "Kentucky" był budowany według projektu jednostek typu Iowa[3] .

Budowa "Kentucky", podobnie jak innych okrętów typu Iowa, rozpoczęła się w odpowiedzi na zapotrzebowanie na okręty szybkiej eskorty dla lotniskowców typu Essex. Koncepcje budowy takich okrętów pojawiły się w 1935, kiedy US Navy zapoczątkowała studium projektowe dla okrętów będących powiększonymi jednostkami typu South Dakota, które nie byłyby ograniczone założeniami II Londyńskiego Traktatu Morskiego. 4 ostatnie okręty typu Iowa ("Missouri", "Wisconsin", "Illinois" i "Kentucky") nie zostały zatwierdzone do budowy do 1940[3], a i wtedy BB-65 i BB-66 miały być większym, wolniejszymi pancernikami uzbrojonymi w 12 dział kal. 406 mm[4][5]. Pod koniec 1939 roku okazało się że Marynarka potrzebuje jak najwięcej szybkich pancerników i "Illinois" i "Kentucky" były budowane według projektu Iowa[6][7].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

 Osobne artykuły: pancerniki typu Iowa i uzbrojenie pancerników typu Iowa.

Główna artyleria "Kentucky" składała się z 9 dział kal. 406 mm/50 Mark 7, które mogły wystrzelić salwę pocisków przeciwpancernych o wadze 2700 funtów na odległość 39 km. Średnia artyleria składała się z 10 dział 127 mm o donośności 14 km. Wraz ze wzrostem znaczenia lotnictwa pojawiła się potrzeba obrony własnych okrętów przed samolotami wroga. "Kentucky" miał być wyposażony w wiele dział Oerlikon 20 mm i Bofors 40 mm służących do obrony zgrupowań własnych jednostek[8][9]. Budowa pancernika była często przerywana: pierwsze wstrzymanie prac nastąpiło 6 czerwca 1942, kiedy stępka została usunięta z pochylni aby zwolnić miejsce dla budowy jednostek o wyższym priorytecie. Budowę wznowiono 6 grudnia 1944 położeniem nowej stępki, ale proces budowy został wstrzymany ponownie 17 lutego 1947. Budowę wznowiono ponad rok później 17 sierpnia 1948 i kontynuowano do momentu przerwania budowy 20 stycznia 1950, kiedy okręt został wyprowadzony z doku aby go opróżnić dla siostrzanego okrętu USS "Missouri", który wszedł na mieliznę w pobliżu Hampton Roads[10][11].

Dalsze losy[edytuj | edytuj kod]

Okręt nigdy nie został ukończony, w zamian służył jako źródło części zamiennych będąc przydzielonym do floty rezerwowej i kotwicząc w Philadelphia Naval Shipyard od około 1950 do 1958. W tym czasie pojawiło się kilka planów, proponujących przerobienie "Kentucky" na pancernik rakietowy (BBG), poprzez usunięcie rufowej wieży artylerii głównej i instalacji w to miejsce systemu rakietowego. Ponieważ okręt był ukończony w 73,1%[3] (budowa została przerwana na wysokości pierwszego pokładu[12]) instalacja systemu rakietowego ograniczałaby się tylko do montażu potrzebnego wyposażenia, bez konieczności przebudowywania kadłuba jednostki[13][14]. Rysunki koncepcyjne proponowanej przebudowy pokazywały "Kentucky" wyposażonego w dwie wyrzutnie rakiet Terrier na rufie, które fizycznie przypominały dwuramienne wyrzutnie rakiet Mk. 26, które zostały zainstalowane na pokładach pierwszych pięciu krążowników typu Ticonderoga na początku lat 80. XX wieku.

W maju lub czerwcu 1956 roku dziób "Kentucky" został usunięty i przetransportowany przy pomocy wielkiej barki z Newport News (Wirginia), gdzie pancernik odholowano z powrotem do Norfolk Naval Shipyard, gdzie został użyty do remontu USS "Wisconsin" (BB-64). Ten pancernik został uszkodzony w kolizji z USS "Eaton" (DDE-510) 6 maja 1956[3]. Nowy dziób został zbudowany, ale nigdy nie został zainstalowany[15].

Gdy w wczesnych latach 60. rozpoczęła się budowa USS "Sacramento" (AOE-1) i USS "Camden" (AOE-2) - pierwszych dwóch okrętów zaopatrzeniowych typu Sacramento - Marynarka przekazała 4 zestawy turbin z "Kentucky" do napędzania tych okrętów. To okazało się być decyzją o długofalowych skutkach: gdy US Navy zmieniła standard kotłów dla nowych okrętów z 600 psi na 1,200 psi (4.1 na 8.3 MPa), marynarze którzy służyli w maszynowniach na okrętach typu Sacramento (przy kotłach starego typu) zostali zaokrętowani na pokładzie "New Jersey" (BB-62) w czasie jego tury bojowej w Wietnamie i na pokładach wszystkich okrętów typu Iowa, które zostały wprowadzone ponownie do aktywnej służby i zmodernizowane w latach 80 w ramach programu Marynarka 600 okrętów[3].

"Kentucky" został skreślony z rejestru okrętów 9 czerwca 1958, a jego nieukończony kadłub został sprzedany na złom firmie Boston Metals Company z Bostonu 31 października[16][12]. Był przedostatnim pancernikiem będącym w budowie dla US Navy[17] i pancernikiem o najwyższym numerze kadłuba jaki był budowany, ale nie został ukończony. USS "Wisconsin" (BB-64) był okrętem o najwyższym numerze, którego budowę ukończono, ale został stało się to przed USS "Missouri" (BB-63), co czyni właśnie z tego okrętu ostatni ukończony pancernik amerykański[16][18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ z technicznego punktu widzenia prefiks "USS" nie powinien być używany w tym tekście, ponieważ pancernik nigdy nie wszedł do pełnej służby. Jednak ze względu na ujednolicenie wyglądu tekstów na Wikipedii autorzy postanowili go tu umieścić.
  2. ↑ Iowa Class: Armor Protection. [dostęp 1 maja 2008].
  3. ↑ a b c d e J. David Rogers: Development of the World's Fastest Battleships. [dostęp 1 maja 2008].
  4. ↑ Tony DiGiulian: United States of America 16"/50 (40.6 cm) Mark 7. [dostęp 1 maja 2008].
  5. ↑ To nie była pierwsza propozycja wprowadzona do projektu Iowa: niektórzy fachowcy twierdzili, że pancerniki nie są już potrzebne USA i padały propozycje wykończenia okrętów jako lotniskowce, poprzez osadzenie na ich kadłubach pokładów startowych (taką przeróbkę przeszły lotniskowce "Lexington" i "Saratoga". Ta propozycja została jednak odrzucona przez Ernesta Kinga - Sekretarza Marynarki.BB-61 Iowa-class Aviation Conversion. [dostęp 1 maja 2008].
  6. ↑ W tym czasie planowano że pierwsza jednostka typu Montana otrzyma numer BB-65. Zamówiono jednak dwie dalsze jednostki typu Iowa i to one otrzymały numery BB-65 i BB-66. USS "Montana" otrzymał numer BB-67.Iowa Class (BB-61 through BB-66) Drawings. [dostęp 1 maja 2008].
  7. ↑ Projekty wcześniej zakładały że BB-65 i BB-66 będą należały do typu Montana. Okręty te miały artylerię główną złożoną z 12 dział kal. 406 mm i grubszy pancerz, ale miały mieć mniejszą prędkość maksymalną w porównaniu do typu Iowa.
  8. ↑ Johnston, Ian & McAuley, Rob: The Battleships. London: Channel 4 Books/Pan Macmillian, LTD, 2002. ISBN 0-7522-6188-6.
  9. ↑ The 10 Greatest Fighting Ships in Military History, kanał The Discover Channel.
  10. ↑ USS Missouri (BB-63) (subsection: Accidents aboard USS MISSOURI). [dostęp 1 maja 2008].
  11. ↑ USS Missouri (BB 63) History. [w:] Dictionary of American Naval Fighting Ships [on-line]. [dostęp 1 maja 2008].
  12. ↑ a b United States Navy: Naval Vessel Register. [dostęp 1 maja 2008]. (ang.).
  13. ↑ Zamontowanie wyrzutni rakiet na pancerniku w tym czasie już przeprowadzono na pokładzie USS "Mississippi" (BB-41/AG-128) by przetestować wyrzutnie rakiet typu Terrier(USS Mississippi (BB 41) History. [w:] Dictionary of American Naval Fighting Ships [on-line]. [dostęp 1 maja 2008].)
  14. ↑ W latach 80 XX wieku przerobiono w taki sposób cztery ukończone pancerniki typu Iowa. Zmodyfikowano je w taki sposób że mogły przenosić i wystrzeliwać pociski BGM-109 Tomahawk Missile i RGM-84 Harpoon Missile(United States General Accounting Office: Update of the Issues Concerning the Proposed Reactivation of the Iowa class battleships and the Aircraft Carrier Oriskany. 20.04.1981. s. 3-18. [dostęp 1 maja 2008].)
  15. ↑ hazegray.org USS Kentucky (BB-66) data dostępu 03.11.2007
  16. ↑ a b United States Navy: USS Kentucky (BB 66) History. [w:] Dictionary of American Naval Fighting Ships [on-line]. [dostęp 1 maja 2008].
  17. ↑ United States Navy: Naval Vessel Register. [dostęp 1 maja 2008].
  18. ↑ "Wisconsin" został włączony do służby 16 kwietnia 1944 [1], podczas gdy USS "Missouri" wszedł do służby 11 czerwca 1944[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Naval Historical Foundation. The Navy. Barnes & Noble Inc, China ISBN 0-7607-6218-X
  • Keegan, John; Ellis, Chris, and Natkiel, Richard. World War II: A Visual Encyclopedia PRC Publishing Ltd. ISBN 1-85585-878-9
  • William H. Garzke and Robert O. Dulin, Jr. Battleships: United States Battleships 1935–1992
  • Sumrall, Robert. Iowa Class Battleships: Their Design, Weapons & Equipment. Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-298-2

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Pancerniki typu Iowa
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikiprojekt:Tłumaczenie_artykułów/USS_Kentucky_(BB-66)&oldid=58076936”