Willibald Besser

Willibald Besser
	; portret autorstwa Bonawentury Klembowskiego
Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1784 ; Innsbruck
Data i miejsce śmierci	11 października 1842 ; Krzemieniec
	profesor nauk przyrodniczych
	Specjalność: botanika
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Liceum Krzemienieckie; Uniwersytet Kijowski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Willibald Besser (właściwie: Suibert Józef Gottlieb^[1], ur. 7 lipca 1784 w Innsbrucku, zm. 11 października 1842 w Krzemieńcu) – polski botanik i florysta pochodzenia niemieckiego, badacz flory Galicji Wschodniej. Profesor Liceum Krzemienieckiego i dyrektor krzemienieckiego ogrodu botanicznego. Po likwidacji szkoły w został w 1834 profesorem botaniki na Uniwersytecie Kijowskim i do 1838 prowadził tam wykłady z botaniki. Przeszedł na emeryturę i w 1841 roku wrócił do Krzemieńca, gdzie zmarł w roku następnym.

W 1809 wydał w Wiedniu dwutomowe dzieło Primitiae florae Galiciae Austriacae utriusque, będące pierwszym kompleksowym opisem galicyjskiej flory. W pracy tej 24 gatunki zostały opisane po raz pierwszy dla nauki^[1]. Wśród nich znalazła się m.in. brzoza ojcowska, odkryta przez niego w 1805 r. w Dolinie Prądnika^[2].

Skrót nazwiska tego botanika podawany po nazwach opisanych przezeń taksonów to Besser lub Bess.

Pochowany na cmentarzu Bazyliańskim w Krzemieńcu. Pomnik Bessera, jako jeden z nielicznych pośród innych polskich nagrobków na cmentarzu Bazyliańskim, zachował się w stanie czytelnym do dnia dzisiejszego. W Krzemieńcu w tutejszym parku botanicznym znajduje się pomnik Wilibalda Bessera.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

«Primitiae Florae Galiciae Austriacae Utrisque…» (1809), 2 tomy.
«Enumeratio plantarum hucusque in Volhynia, Podolia, Gub. Kiioviensi...» (1822)
«Apercu de la geographie botanique de Volhynie et de Podolie» (1823).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Feliksiak St.: Słownik biologów polskich. Warszawa: Polska Akademia Nauk, 1987, s. 69-70. ISBN 83-01-00656-0.
↑ JerzyJ. Staszkiewicz JerzyJ., Jan J.J.J. Wójcicki Jan J.J.J., Ostatnie dwadzieścia lat w historii brzozy ojcowskiej [Betula x oycoviensis Besser (pro spec.)] w okolicach Krakowa, „Chrońmy przyrodę ojczystą”, XLII (4), 1986, s. 30-37 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, DariuszD. Kalisiewicz (red.), t. I, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 1995, s. 429, ISBN 83-01-11096-1, OCLC 830051706 .

[sbp-1] Feliksiak St.: Słownik biologów polskich. Warszawa: Polska Akademia Nauk, 1987, s. 69-70. ISBN 83-01-00656-0.

[PP-2] JerzyJ. Staszkiewicz JerzyJ., Jan J.J.J. Wójcicki Jan J.J.J., Ostatnie dwadzieścia lat w historii brzozy ojcowskiej [Betula x oycoviensis Besser (pro spec.)] w okolicach Krakowa, „Chrońmy przyrodę ojczystą”, XLII (4), 1986, s. 30-37 .

[1]

[2]