Wilk (nazwisko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wilk (forma żeńska: Wilkówna/Wilkowa, liczba mnoga: Wilkowie) – polskie nazwisko.

Na początku l. 90. XX w. nosiło je 30 095 osób[1]. Według danych z 2002 r. w Polsce nosi je 35172 osoby[2] i jest popularne głównie na południu kraju. Niemieckie książki telefoniczne podają 1500 abonentów o tym nazwisku[3], w Stanach Zjednoczonych 1893[4], natomiast w Austrii 62[5].

Etymologicznie w języku polskim nazwisko to pochodzi bezpośrednio od przezwiska Wilk, a to od wilka, drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Nazwiska o podobnej etymologii: Wilczak, Wilczyński, Wilkaniec, itp.

W języku niemieckim i angielskim nazwisko to pochodzi etymologicznie od imienia Wilhelm.

Istnieją (bądź istniały) cztery polskie rodziny szlacheckie o tak brzmiącym nazwisku, pieczętujące się jednym z poniższych herbów:

znani Wilkowie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]