Wilkowyja (szczyt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilkowyja
Ilustracja
Widok z Czarnowa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Rudawy Janowickie

Wysokość

776 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wilkowyja”
Ziemia50°47′24,54″N 15°54′40,15″E/50,790150 15,911153

Wilkowyja (niem. Wolfsberg) – szczyt w Rudawach Janowickich, o wysokości 776 m n.p.m.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wilkowyja znajduje się w południowo-wschodniej części Rudaw Janowickich. Wyrasta w ramieniu odchodzącym od głównego grzbietu w kierunku wschodnim. Od zachodu od góry Bobrzak oddziela ją rozległa przełęcz – Rozdroże pod Bobrzakiem, natomiast od strony wschodniej, od drugiego sąsiedniego szczytu – Bukowej, oddziela ją Przełęcz pod Wilkowyją. Ramię górskie, którego część stanowi Wilkowyja zamyka od południa dolinę Żywicy, w której znajduje się wieś Czarnów. Od strony południowo-zachodniej Wilkowyję podcina dolina Świdnika, w której znajduje się wieś Leszczyniec.

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Masyw Wilkowyji zbudowany jest ze staropaleozoicznych łupków aktynolitowych, łupków kwarcowo-chlorytowo-albitowych, łupków chlorytowo-węglanowych, lokalnie amfibolitów należących do wschodniej osłony granitu karkonoskiego. Jest ostatnim wzniesieniem bocznego ramienia zbudowanym ze skał metamorficznych. Dolne fragmenty wschodnich zboczy, nad Przełęczą pod Wilkowyją zbudowane są z dolnokarbońskich (dolny wizen) skał osadowych: brekcji i zlepieńców, podrzędnie piaskowców wchodzących już w skład niecki śródsudeckiej.

Roślinność[edytuj | edytuj kod]

Zbocza góry porastają lasy świerkowe z domieszką buka i brzozy.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest na obszarze Rudawskiego Parku Krajobrazowego.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Na północnym zboczu góry, około 70 m poniżej szczytu, prowadzą dwa szlaki turystyczne:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]