William Barclay (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Barclay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1546
Aberdeen

Data i miejsce śmierci

1608
Angers

Zawód, zajęcie

prawnik

William Barclay (ur. ok. 1546 w Aberdeen, zm. 1608 w Angers) – myśliciel polityczny, zwolennik absolutyzmu, prawnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w rodzinnym mieście na tamtejszym uniwersytecie, następnie był urzędnikiem na dworze królowej Marii Stuart. W 1573 wyjechał do Francji. Tutaj studiował prawo w Bourges, a następnie objął katedrę prawa cywilnego w Pont-à-Mousson. Ceniony przez księcia Lotaryngii Karola, wrócił jednak do Anglii po skonfliktowaniu się z jezuitami. Jakub Stuart zaproponował mu katedrę prawa za cenę odejścia od katolicyzmu, na co Barclay nie przystał, wyjechał z powrotem do Francji i został profesorem prawa w Angers, gdzie zmarł[1].

Poglądy[edytuj | edytuj kod]

Opowiadał się za absolutyzmem i twierdził, że autorytet władzy monarszej pochodzi od Boga. Odrzucał dominację władzy papieskiej w sprawach świeckich, zbliżając się w tym względzie do gallikanizmu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B. Szlachta, Barclay William, [w:] Encyklopedia historii doktryn politycznych, t. 1, red. M. Jaskólski, Warszawa 1997, s. 148.
  2. B. Szlachta, Barclay William, [w:] Encyklopedia historii doktryn politycznych, t. 1, red. M. Jaskólski, Warszawa 1997, s. 148-150.