Wołodymyr Mykytin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Mykytin
Володимир Микитін
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Bohdanowycz Mykytin

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1970
Krasnyj Łucz

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Krasnyj Łucz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 SKA Odessa 64 (0)
1991–1996 Zoria-MAŁS Ługańsk 169 (5)
1996–1998 Karpaty Lwów 60 (4)
1998–2000 Szachtar Donieck 26 (0)
2000–2001 Worskła Połtawa 7 (0)
2001–2003 Rostsielmasz Rostów nad Donem 46 (0)
2003–2004 Zoria Ługańsk 0 (0)
2005 Stal Dnieprodzierżyńsk 11 (0)
W sumie: 383 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–1999  Ukraina 13 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006 Zoria-2 Ługańsk
2007 Zoria Ługańsk (selekcjoner)
2008–2020 Zoria-2 Ługańsk
2020– Metałurh Zaporoże
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wołodymyr Bohdanowycz Mykytin, ukr. Володимир Богданович Микитін, ros. Владимир Богданович Микитин, Władimir Bogdanowicz Mikitin (ur. 28 kwietnia 1970 w Krasnym Łuczu) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek DJuSSz w Krasnym Łuczu (od 1979) oraz Internatu Sportowego w Ługańsku. Pierwszy trener - D.G.Frołow. Od 1987 występował w amatorskiej drużynie Stachanoweć Stachanow, a później w drużynie rezerwowej Szachtara Donieck. W latach 1989–1991 odbywał służbę wojskową w SKA Odessa, a potem przeszedł do drużyny Zoria-MAŁS Ługańsk, w której występował przez sześć lat. W 1996 przeniósł się do Karpat Lwów, a w 1998 został zaproszony do Szachtara. Po krótkiej przygodzie w Worskłe Połtawa przez kłopoty finansowe klubu opuścił Połtawę i w 2001 wyjechał do Rosji, gdzie bronił barw Rostsielmasz Rostów nad Donem[1]. W 2003 powrócił do Zorii, a w 2005 zakończył karierę piłkarską w Stali Dnieprodzierżyńsk[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

15 lipca 1998 debiutował w drużynie narodowej Ukrainy w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z Polską. Łącznie rozegrał 13 spotkań.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Od 2006 prowadził drugą drużynę Zorii Ługańsk. W 2007 poszukiwał talenty dla głównej drużyny Zorii. Od marca 2008 ponownie trenuje drugą drużynę.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]