Wołodymyr Piatenko

Wołodymyr Piatenko

Pełne imię i nazwisko	Wołodymyr Mykołajowycz Pjiatenko
Data i miejsce urodzenia	9 września 1974 obwód kemerowski
Wzrost	194 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1992 Okean Kercz 27 (0) 1992–1995 Tawrija Symferopol 55 (1) 1995–1997 Szachtar Donieck 28 (1) 1996–1997 Szachtar-2 Donieck 11 (0) 1998–1999 Metalist Charków 48 (1) 1998–1999 Metalist-2 Charków 5 (0) 1999–2002 Metałurh Donieck 34 (2) 2001–2002 Metałurh-2 Donieck 18 (1) 2002 → Worskła Połtawa 2 (0) 2003–2004 SKA-Eniergija Chabarowsk 57 (4) 2005 Nywa Winnica 12 (0) W sumie: 297 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–1995 Ukraina U-21 8 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2008–2010 Metałurh Donieck (asystent) 2010 Metałurh Donieck (p.o.) 2011–2012 Metałurh Donieck (p.o.) 2013 Bananc Erywań 2013 Metałurh Donieck (p.o.) 2014–2015 Metałurh Donieck 2017 Krumkaczy 2018 Obołoń-Browar Kijów

Wołodymyr Mykołajowycz Piatenko, ukr. Володимир Миколайович Пятенко, ros. Владимир Николаевич Пятенко, Władimir Nikołajewicz Piatienko (ur. 9 września 1974 w obwodzie kemerowskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1991 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Okean Kercz, skąd latem 1992 roku przeniósł się do Tawrii Symferopol. 4 października 1992 roku debiutował w Wyszczej Lidze w meczu z Weresem Równe (3:2). W lipcu 1995 został zaproszony do Szachtara Donieck. Na początku 1998 przeszedł do Metalista Charków, któremu pomógł powrócić do Wyszej Lihi. W latach 1999–2002 bronił barw Metałurha Donieck. W lipcu 2002 został wypożyczony do Worskły Połtawa. Na początku 2002 wyjechał do Rosji, gdzie dwa lata występował w rosyjskim SKA-Eniergija Chabarowsk. W 2005 zakończył karierę piłkarską w zespole Nywa Winnica.

Kariera reprezentacyjna

W latach 1994–1995 występował w młodzieżowej reprezentacji Ukrainy.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarską w 2008 rozpoczął pracę trenerską w klubie Metałurh Donieck. Najpierw pomagał szkolić piłkarzy, a od 12 listopada 2010 po dymisji Nikołaja Kostowa pełnił obowiązki głównego trenera. W styczniu 2011 zmienił go na tym stanowisku Andriej Gordiejew, ale po jego dymisji w maju 2011 ponownie objął stanowisko głównego trenera. 23 sierpnia 2012 podał się do dymisji. W marcu 2013 rozpoczął pracę jako główny trener ormiańskiego Bananca Erywań. Wynik pracy był bardzo zły, klub pod jego kierownictwem zajął ostatnie miejsce w mistrzostwach Armenii i spadł do drugiej ligi, po czym trener został zwolniony z zajmowanego stanowiska. 5 sierpnia 2013 powrócił do prowadzenia Metałurha Doniecka jako pełniący obowiązki trenera. 16 czerwca 2014 roku po raz kolejny stał na czele Metałurha Doniecka. 1 lutego 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera Krumkaczy. 23 maja 2017 z przyczyn rodzinnych opuścił białoruski klub. 12 stycznia 2018 stał na czele klubu Obołoń-Browar Kijów, którym kierował do końca maja 2018.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• wicemistrz Ukrainy: 1997
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 2002, 2003
• mistrz Pierwszej Lihi Ukrainy: 1998
• zdobywca Pucharu Ukrainy: 1997

Bibliografia

• V. Pyatenko, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
• Wołodymyr Piatenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Wołodymyr Piatenko w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Volodymyr Pyatenko, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .