Wojna Mascates

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojna Mascates
Powstania w Ameryce Łacińskiej
Ilustracja
Olinda
Czas

1710-11

Miejsce

Pernambuco

Terytorium

Brazylia

Wynik

Zwycięstwo mascates

Dowódcy
Félix José Machado Bernardo Vieira de Melo, Pedro Ribeiro da Silva
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Wojna Mascates (port. Guerra dos Mascates) – konflikt pomiędzy portugalskimi kupcami (mascates) a brazylijskimi plantatorami, jaki rozegrał się w latach 1710-11 w stanie Pernambuco na Północnym-Wschodzie Brazylii.

Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]

Na początku XVIII wieku w kapitanii Pernambuco dominowały dwa ośrodki: Olinda i Recife. Olinda posiadała status miasta, mieli tu swoje posiadłości właściciele plantacji trzciny cukrowej, znajdowała się tu również rada miejska, a więc centrum władzy politycznej. Sąsiadujące z nią Recife nie miało praw miejskich, było zamieszkane głównie przez portugalskich kupców, zwanych pogardliwie “mascates” (domokrążcy)[1].

Do połowy XVII wieku plantatorzy z Olindy czerpali znaczne zyski z produkcji cukru, jednak po tym, jak w 1654 roku Holendrzy zostali wypędzeni z Brazylii i założyli własne plantacje trzciny cukrowej na Karaibach, produkcja brazylijskiego cukru zaczęła przeżywać kryzys, który dotknął plantacje w Pernambuco[2].

Po opuszczeniu regionu przez Holendrów, Recife zaczęło się dynamicznie rozwijać, dzięki dostępowi do portu morskiego oraz napływowi kupców z Portugalii. W 1703 roku przedstawiciele Recife zyskali prawo do zasiadania w radzie Olindy, jednak wpływowi plantatorzy nie pozwolili, aby to prawo weszło w życie. W 1709 roku kupcy z Recife wystąpili do władz portugalskich o przyznanie swojemu miastu praw miejskich i uzyskali je. Założyli własną radę miejską, uniezależniając się tym samym od wpływu Olindy[3].

Kryzys cukrowy sprawił, że plantatorzy z Olindy stracili znaczną część zysków i byli zmuszeni zaciągać wysokooprocentowane pożyczki u kupców z Recife[2].

Przyczyny Wojny Mascates[edytuj | edytuj kod]

  • Walka o wpływy w kapitanii Pernambuco pomiędzy właścicielami plantacji z Olindy a portugalskimi kupcami z Recife
  • Kryzys ekonomiczny, który dotknął Olindę
  • Sprzyjanie korony portugalskiej kupcom z Recife
  • Nastroje antyportugalskie wśród cukrowej arystokracji z Olindy

Przebieg konfliktu[edytuj | edytuj kod]

W 1710 roku plantatorzy z Olindy pod dowództwem Bernardo Vieira de Melo i kapitana Pedro Ribeiro da Silvy napadli na Recife pod pretekstem naruszania przez mascates granic miasta. Gubernator Sebastião de Castro Caldas Barbosa uciekł do Bahia, zostawiając władzę w Recife w rękach biskupa Manuela Álvaresa da Costy[3].

Walki trwały do 1711 roku, kiedy władze kolonii mianowały nowego gubernatora, którego pierwszym zadaniem było zakończenie konfliktu[4]. Gubernator Félix José Machado nakazał pojmanie i uwięzienie liderów z Olindy. Po zakończeniu konfliktu Recife utrzymało prawa miejskie, a w 1712 roku przejęło funkcje administracyjne od Olindy[2].

W 1714 roku król Portugalii Jan V polecił uwolnić wszystkich więźniów zatrzymanych w trakcie trwania konfliktu[4]. Plantatorzy mogli zachować swoje posiadłości, a ich długi zostały umorzone w zamian za obietnicę, że powstrzymają się od kolejnych ataków[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Guerra dos Mascates, „InfoEscola” [dostęp 2017-11-28] (port. braz.).
  2. a b c CacauLimão Comunicação Digital, Guerra dos Mascates - causas, objetivos, consequências, resumo [online], www.suapesquisa.com [dostęp 2017-11-28].
  3. a b Guerra dos Mascates - Causas e data desta história - Estudo Prático, „Estudo Prático”, 15 kwietnia 2013 [dostęp 2017-11-28] (port. braz.).
  4. a b Movimentos nativistas e de libertação – Guerra dos Mascates – 1710 – Pernambuco - Só História [online], www.sohistoria.com.br [dostęp 2017-11-28].
  5. Guerra dos Mascates, „Toda Matéria” [dostęp 2017-11-28] (port. braz.).