Wrótka za Zębem
 Wrótka za Zębem między podpisanymi Kapałkowym Słupem i Kapałkowym Zębem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′11,0″N 20°10′36,9″E/49,203056 20,176917
| |
Wrótka za Zębem (słow. Vrátka za Ľadovým zubom[1]) – wąska przełęcz w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się mniej więcej w połowie zachodniej grani Pośredniej Kapałkowej Turni i oddziela Kapałkowy Słup na wschodzie od Kapałkowego Zęba na zachodzie[2].
Północne stoki Wrótek za Zębem i sąsiednich obiektów opadają do Kapałkowego Koryciska, odgałęzienia Doliny Śnieżnej, południowe – do Doliny Suchej Jaworowej[3]. Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego, natomiast dla taterników dostępna jest za pomocą długiego żlebu od strony Doliny Suchej Jaworowej lub urwistej rynny z Doliny Śnieżnej[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 2 sierpnia 1909 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Čestmír Harníček, Arno Puškáš, Karel Skřipský i Jozef Velička, 26 marca 1953 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 33.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.