Wskrzeszenia w hinduizmie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wskrzeszenia w hinduizmie – działania skutkujące przywróceniem życia istocie boskiej (dewa) lub ludzkiej, jak również tylko ciału fizycznemu sthulaśarira człowieka (bez pierwotnego pierwiastka duchowego), bywają opisywane w mitologii indyjskiej i w pismach hinduistycznych świętych. Dla zdarzeń takich kategorii, jako pokrewne są: nieudane próby samobójstw świętych postaci hinduizmu, boskie interwencje w chwili przybycia po duszę wysłanników boga Jamy oraz pomyślne powroty z pobytu w królestwie boga śmierci.

Brahmarszi Daksza z twarzą kozła (po prawej) stojący przed Śiwą w jego formie Wirabhadry.

Wskrzeszanie bogów[edytuj | edytuj kod]

Powrót do życia z inną głową[edytuj | edytuj kod]

Wskrzeszanie ludzi przez bogów[edytuj | edytuj kod]

  • kupiec Ćanda (lub Lakhai) po śmiertelnym ukąszeniu, został przywrócony do życia po rytuale odprawionym przez boginię węży Manasę w mieście bogów[1]
  • sześciu braci kupca Candy powróciło do życia, wskutek interwencji Bahuli, nowo poślubionej żony kupca[1]
  • Pramodwara został przywrócony do życia po ukąszeniu (Mahabharata)[2]
  • Satjawan powrócił do życia wskutek interwencji Sawitri[2]
  • Itumbad uśmiercony przez Muruhana[3]
  • Dźaja i Widźaja wskrzeszeni przez Wisznu[3]

Wskrzeszanie ludzi przez ludzi (siddhi)[edytuj | edytuj kod]

  • Baba Dźiwajan Ram został wyłowiony z Gangesu i ożywiony, jak podają pisma aghorich przez Babę Kina Rama. Miało to mieć miejsce w Waranasi, w wyniku testu posiadanych kwalifikacji, przed przyjęciem Baby Kina Ramy na ucznia do guru o imieniu Baba Kalu Ram[4].
  • Kryszna przywrócił życie pasterzom i bydłu, połkniętym przez węża Aghasurę w Gokuli (Bhagawatapurana)[5]

Powrót do życia po samobójstwie[edytuj | edytuj kod]

  • Wiśwamitra
  • Bharatwadźa spłonął, podczas kremacji swojego syna. Bogowie przywrócili mu życie wskutek interwencji przyjaciela Arwawasu (Mahabharata)[7]
Bramin Naćiketas nauczany w pałacu boga zmarłych

Odwiedziny za życia w królestwie zmarłych[edytuj | edytuj kod]

  • Naćiketas trzy dni oczekiwał na nieobecnego boga Jamę. Jako zadośćuczynienie Jama udzielił gościowi nauk (Kathopaniszad, Tajttirijabrahmana)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Barbara Grabowska: Świat wężowej bogini. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2002, s. 222–264, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-05-3.
  2. a b Barbara Grabowska: Ćandi, Sati, Parwati. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 271. ISBN 978-83-235-0846-5.
  3. a b 3. Perija tirumoli, 3.3. Bóg w Perija tirumoli. W: Jacek Woźniak: Od poezji do teologii. Perija tirumoli Tirumangejjalwara na tle tamilskiej myśli śriwisznuickiej. Wyd. 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2019, s. 327. ISBN 978-83-8017-231-9.
  4. Ronald L. Barrett, Aghor Medicine: Pollution, Death, and Healing in Northern India, University of California Press, 4 mar 2008, s. 33, [1].
  5. Walka Kryszny z wężami. W: Barbara Grabowska: Kryszna. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 90. ISBN 978-83-235-0553-2.
  6. a b Wstęp. Renuka i Dźamadagni. W: Karolina Kłoszewska: Bogini Mariamman. Mitologia i kult na podstawie tamilskich pieśni religijnych. Wyd. 1. Warszawa: Dom wydawniczy Elipsa, 2019, s. 63. ISBN 978-83-8017-286-9.
  7. Jawakri, Cezary Galewicz (tł.). W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 392, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-369-7.