Wybory do Rady Legislacyjnej Nauru w 1966 roku
Pierwsze i ostatnie wybory do Rady Legislacyjnej Nauru miały miejsce 25 stycznia 1966 roku. Były to ostatnie wybory przed uzyskaniem przez ten kraj niepodległości (nie licząc wyborów do konstytuanty w 1967).
Tło[edytuj | edytuj kod]
Od czasów II wojny światowej, wyspa była pod administracją australijską. W 1962 Zgromadzenie Ogólne ONZ przeprowadziło głosowanie, w którym jednoznacznie poparło uzyskanie przez Nauru niepodległości (oddano 80 głosów za, ani jeden przeciwko)[1]. Następnie Rada Powiernicza ONZ zażądała od rządu australijskiego utworzenie Rady Legislacyjnej Nauru. 9 grudnia 1965 roku, parlament australijski przyjął omawiany wcześniej projekt ustawy o utworzeniu Rady Legislacyjnej, znany pod nazwą Nauru Act 1965[2].
Przebieg wyborów i wyniki[edytuj | edytuj kod]
System wyborczy był taki sam, jak w wyborach do Lokalnej Rady Samorządowej Nauru[3].
Wszyscy wybrani posłowie byli członkami Lokalnej Rady Samorządowej. O dziewięć miejsc ubiegało się 24 kandydatów[4].
| Okręg wyborczy | Wybrani posłowie |
|---|---|
| Aiwo | Edwin Tsitsi |
| Anabar | Agoko Doguape |
| Anetan | Roy Degoregore |
| Boe | Hammer DeRoburt |
| Buada | Austin Bernicke |
| Ubenide | Victor Eoaeo, Buraro Detudamo |
| Meneng | Ategan Bop |
| Yaren | Joseph Audoa |
| Źródło:[5] | |
Rada Legislacyjna została otwarta 31 stycznia 1966, czyli w dwudziestą rocznicę repatriacji kilkuset Nauruańczyków z wysp Chuuk. Na szefa rady wybrano Hammera DeRoburta[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 150.
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 151.
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 105.
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 154.
- ↑ a b Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 155.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. University of Hawaii Press, 1970.
