Wyciąg (broń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łuska usuwana z komory nabojowej uchwycona przez pazur wyciągu

Wyciąg – element lub mechanizm, który odpowiada za wyciągnięcie łuski z komory nabojowej lufy po strzale (ekstrakcję).

Najczęściej stosowane są wyciągi sprężynujące, których pazury zazębiają się z kryzą podczas dosyłania naboju, tuż przed zamknięciem przewodu lufy przez zamek.

W przypadku wyciągów sztywnych kryza jest wprowadzana w prowadnicę wyciągu podczas podawania lub donoszenia, kiedy odległość zamka od wlotu lufy jest większa od długości naboju.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 243. ISBN 83-86028-01-7.