Długość skuteczna anteny
Długość skuteczna anteny, wysokość skuteczna anteny – stosunek siły elektromotorycznej wzbudzonej w antenie liniowej do natężenia pola elektrycznego w miejscu odbioru.
Długość skuteczną (w metrach) wyznacza się ze wzoru:
gdzie:
- – siła elektromotoryczna wzbudzona w antenie [V],
- – natężenie pola [V/m].
Długość (wysokość) skuteczna anteny jest wielkością umowną i nie ma w ogólnym przypadku bezpośredniego związku z długością (wysokością) fizyczną anteny.
W praktyce długość ta zależy od skutecznego zysku anteny i jej rezystancji wejściowej
gdzie:
- – zysk anteny w danym kierunku przy uwzględnieniu wpływu otoczenia,
- – długość fali [m],
- – rezystancja wejściowa dipola półfalowego, równa 73,1 Ω.
Dla dipola półfalowego przy = 1 (0 dB) powyższy wzór upraszcza się do
Przy tym samym natężeniu pola elektrycznego napięcie indukowane na zaciskach dipola półfalowego w zakresie fal ultrakrótkich będzie więc mniejsze niż dla dipola pracującego w zakresie fal krótkich. Powoduje to konieczność stosowania anten o większym zysku energetycznym dla anten pracujących na wyższych częstotliwościach.
W przypadku anteny ferrytowej długość skuteczną można obliczyć ze wzoru:
gdzie:
- – liczba zwojów cewki,
- – powierzchnia przekroju cewki [m²],
- – zastępcza przenikalność magnetyczna rdzenia ferrytowego,
- – długość fali [m].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zdzisław Bieńkowski, Edmund Lipiński, Amatorskie anteny KF i UKF, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1978.
- J. Szóstka: Fale i anteny, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 2001.