XO-4 b
| XO-4 b | |
 Porównanie wielkości XO-4b i Jowisza | |
| Odkrywca |
McCullough et al.[1] |
|---|---|
| Data odkrycia |
2008 |
| Sposób odkrycia | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Ciało centralne |
XO-4 (Koit) |
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0[1] |
| Okres orbitalny |
4,12473 +0,00061−0,00047[2] |
| Czas tranzytu | |
| Nachylenie orbity |
88,47 +0,58−0,81°[2] |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | |
| Promień | |
| Temperatura powierzchni | |
XO-4 b (Hämarik[3]) – planeta pozasłoneczna oddalona od Ziemi o około 900 lat świetlnych. Orbituje ona wokół gwiazdy XO-4 (Koit) w gwiazdozbiorze Rysia. Została odkryta przez zespół pod przewodnictwem Petera R. McCullougha w 2008 roku.
XO-4 b została odkryta metodą obserwacji tranzytu. Jest ona gazowym olbrzymem orbitującym bardzo blisko swojej gwiazdy. Ekstremalnie ciasna orbita o promieniu 0,055 au i temperatura zbliżona do 1600 K sprawia, że XO-4 b klasyfikuje się do gorących jowiszy. Masa odkrytej planety to 1,6 masy Jowisza, a promień 1,32 promienia największej planety Układu Słonecznego. XO-4 b obiega swoją gwiazdę w 4,125 dnia[1][2]. Płaszczyzna orbity planety do równika gwiazdy jest nachylona pod znacznym kątem -40,0 +8,8−7,5°, co zostało stwierdzone dzięki pomiarowi efektu Rossitera-McLaughlina[4].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Planeta ma nazwę własną Hämarik, oznaczającą „zmierzch” w języku estońskim. Nazwa została wyłoniona w konkursie zorganizowanym w 2019 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w ramach stulecia istnienia organizacji. Uczestnicy z Estonii mogli wybrać nazwę dla tej planety. Spośród nadesłanych propozycji zwyciężyła nazwa Hämarik dla planety i Koit („świt”) dla gwiazdy[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d P.R. McCullough i inni, XO-4b: An Extrasolar Planet Transiting an F5V Star, „arXiv: Astrophysics (astro-ph)”, 2008, arXiv:0805.2921.
- ↑ a b c d e f g XO-4 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b Estonia - Approved Names. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2019-12-17. [dostęp 2019-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)]. (ang.).
- ↑ Villanueva, S., Jr.; Eastman, J.D.; Gaudi, B.S.. The Dedicated Monitor of Exotransits (DEMONEX): Seven Transits of XO-4b. „The Astrophysical Journal”. 820 (2), 2016. DOI: 10.3847/0004-637X/820/2/87. arXiv:1511.06402. Bibcode: 2016ApJ...820...87V. (ang.).