Tetratlenek ksenonu
(Przekierowano z XeO4)
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
XeO4 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
195,29 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
żółte ciało stałe (poniżej −35,9 °C)[1] | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Tetratlenek ksenonu (nazwa Stocka: tlenek ksenonu(VIII)), XeO4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym ksenon występuje na VIII stopniu utlenienia.
W temperaturze poniżej −35,9 °C jest to trwałe, żółte, krystaliczne ciało stałe. W wyższej temperaturze ulega wybuchowemu rozkładowi na pierwiastki składowe:[2]
- XeO4 → Xe + 2O2
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-98, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ H. Selig, J.G. Malm, H.H. Claassen, C.L. Chernick i inni. Xenon tetroxide – Preparation + Some Properties. „Science”. 143 (3612), s. 1322–1323, 1964. DOI: 10.1126/science.143.3612.1322. PMID: 17799234.