Zabłoć (rejon werenowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabłoć
Ilustracja
Kościół Trójcy Przenajświętszej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

werenowski

Sielsowiet

Zabłoć

Populacja (2009)
• liczba ludności


1007[1]

Nr kierunkowy

1594

Kod pocztowy

231396

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zabłoć”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zabłoć”
Ziemia53°55′37″N 24°47′36″E/53,926944 24,793333

Zabłoć (Zabłocie, biał. Забалаць) – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, blisko granicy z Litwą.

Siedziba parafii prawosławnej (pw. Świętych Męczenników Wileńskich Antoniego, Jana i Eustachego)[2] i rzymskokatolickiej (pw. Trójcy Przenajświętszej).

Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie lidzkim województwa wileńskiego[3].

Za II Rzeczypospolitej w woj. nowogródzkim, w powiecie lidzkim. Siedziba gminy Zabłoć[4]. W 1921 roku miejscowość liczyła 258 mieszkańców[5]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Храм во имя св. Виленских мучеников Антония, Иоанна и Евстафия а.г.Заболоть. orthos.org. [dostęp 2021-02-18]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 88.
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923