Zadni Płaczliwy Żleb
Zadni Płaczliwy Żleb – jeden z trzech Płaczliwych Żlebów na południowych, opadających do Doliny Zadnich Koperszadów stokach Płaczliwej Skały w słowackich Tatrach Bielskich. Jest wśród nich najbardziej wysunięty na wschód. Zaczyna się pod wysokim murem skalnym zachodniej części południowej ściany Płaczliwej Skały, następnie przecina Wyżnie Rzędy Bielskie pomiędzy Pośrednią i Zadnią Płaczliwą Kazalnicą, następnie Niżnie Rzędy Bielskie i zanika na północnym obrzeżu Zadniej Koperszadzkiej Pastwy[1][2].
Obramowanie żlebu tworzą dwie grzędy opadające z Płaczliwej Skały. Grzędy te dołem porasta las, wyżej kosodrzewina, a u samej góry są trawiasto-skaliste. Żleb dołem jest mało stromy, górą stromy, jego dno jest szerokie, zwęża się tylko w dwóch miejscach – gdy żleb przeciska się między Płaczliwymi Kazalnicami i Niżnimi Rzędami. W miejscach tych tworzy dwie wąskie skalne gardziele. W najwyższej części żleb tworzy szeroki, trawiasty i stromy cyrk lodowcowy. Zimą gromadzi się w nim duża ilość śniegu. Schodzące żlebem lawiny nie pozwalają na rozwój drzew i kosodrzewiny, wskutek czego dno żlebu jest trawiasto-piarżyste. Żleb stanowi duże zagrożenie lawinowe[1].
Dolną część Zadniego Płaczliwego Żlebu przecina znakowany szlak turystyczny. Około 150 m powyżej tego szlaku z prawej (patrząc od dołu) strony uchodzi do niego Koperszadzki Żleb, a nieco wyżej z lewej strony odgałęzia się mniej wybitna odnoga prowadząca wprost pod południową ścianę Pośredniej Kazalnicy. Przejście Zadnim Płaczliwym Żlebem pod skalny mur Płaczliwej Skały jest łatwe (0+ w skali tatrzańskiej, 1.30 h), jednak jest to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Chociaż żleb znajduje się na obszarze ochrony ścisłej, przecina go szlak turystyczny na Przełęcz pod Kopą, zatem na tej drodze jest dostępny dla turystów.
– od Rozdroża pod Muraniem przez Polanę pod Muraniem (Gałajdówkę) i całą długość doliny na Przełęcz pod Kopą. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6.
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, czerwiec 2005, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.