Zamek Mauterndorf
 nr rej. 24215
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Typ budynku |
zamek |
Położenie na mapie kraju związkowego Salzburga  | |
Położenie na mapie Austrii  | |
| 47,1375°N 13,6783°E/47,137500 13,678300 | |
Zamek Mauterndorf (niem. Burg Mauterndorf) – zamek w gminie targowej Mauterndorf, w kraju związkowym Salzburg, w środkowej Austrii. Zamek położony jest na wysokości 1138 m n.p.m.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zamek Mautendorf został prawdopodobnie zbudowany na miejscu dawnego rzymskiego, który chronił górską drogę z Teurnii do Iuvavum (dzisiejszy Salzburg)[1].
Po raz pierwszy zamek został wzmiankowany w dokumentach w 1253 roku[1]. Zamek był finansowany przez system poboru opłat z pobliskiej drogi. Twierdza, będąca pod zarządem kapituły katedralnej z Salsburga, została znacznie powiększona w XV wieku, kiedy to osiągnęła formę, jaką ma do dziś. System poboru opłat na drodze wspierał zamek i osadę aż do 1803 roku. W 1806 roku zamek stał się własnością państwa austriackiego[1].
W 1894 roku zamek Mauterndorf został zakupiony przez Hermanna Epensteina (1851–1934), chrześcijanina pochodzenia żydowskiego, który służył jako chirurg w armii pruskiej[1]. Wyremontował on zamek i wykorzystywał go jako swoją rezydencję[2]. W 1908 roku Epenstein od cesarza Franciszka Józefa I otrzymał tytuł Ritter von Mauternburg[2]. Podczas służby w Niemieckiej Afryce Południowo-Zachodniej pod koniec lat 80. XIX wieku Epenstein zaprzyjaźnił się z komisarzem Heinrichem Ernstem Göringiem, którego wraz z rodziną gościł w swoich rezydencjach. Wdowa po Epensteinie przekazała zamek w 1939 roku Hermannowi Göringowi, dla którego była matką chrzestną[2]. Jednak Göring nigdy nie został formalnie właścicielem zamku[2].
Od 1968 roku zamek jest własnością kraju związkowego Salzburg[1]. W latach 1979-1982 przeprowadzono renowację zamku, która pochłonęła 20 mln. szylingów austriackich[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie dostęp do zamku prowadził od północy przez bramę z mostem zwodzonym nad fosą[2]. Dzisiaj do zamku wchodzi się od południa[2]. Zegar słoneczny nad bramą pochodzi z 1680 roku[2].
Najcenniejszym artystycznie pomieszczeniem zamku jest kaplica[2]. Późnogotycki ołtarz z około 1455 roku jest przypisywany Gabrielowi Häringowi[2]. Malowidła ścienne w apsydzie pochodzą z lat 1335–1338[2]. Zostały one wykonane w technice mieszanej, w której tylko kontury na czerwono oznaczono al fresco, natomiast kolorowy obraz wykonano al secco (czyli na już suchym tynku)[2]. Malowidła zostały odrestaurowane w 1901 roku[2].
Bardzo dobrze zachowane, choć częściowo odrestaurowane, są tzw. pokoje Keutschacha, zbudowane i wyposażone przez księcia arcybiskupa Leonharda von Keutschacha w 1494 roku[2]. W ich skład wchodzi przedpokój, salon i sypialnia[2].
Fontanna na dziedzińcu została po raz pierwszy zainstalowana około 1900 roku[2].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Wizerunek zamku znajdował się na banknocie 50-szylingowym.
Na zamku były kręcone zdjęcia do filmu Śpiąca królewna z 2008 roku[3]
Fotografie[edytuj | edytuj kod]
-
-
Brama z zegarem słonecznym -
-
-
Jadalnia
