Zbroja biała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbroja biała

Zbroja biała – rodzaj zbroi płytowych używanych w późnym średniowieczu, charakteryzujących się odkrytą powierzchnią blach (nie pokrytych materiałem, jak np. w zbroi krytej czy brygantynie)[1].

Zbroje białe najczęściej wykańczano poprzez polerowanie, a odsłonięta powierzchnia metalu umożliwiała stosowanie dodatkowych technik zdobniczych jak np. wytrawianie, rytowanie, inkrustowanie[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 138-140, 143, ISBN 83-11-10063-2.