Zdobycie Akki (1840)

Zdobycie Akki (1840)

Wojna turecko-egipska 1839-1841
Bombardowanie Akki
Czas	4 listopada 1840
Terytorium	obecnie Izrael
Wynik	zwycięstwo sprzymierzonych
Strony konfliktu
Anglia Austria Francja Turcja Egipt
Dowódcy
Robert Stopford, Franz von Bandiera August Szulc
Siły
20 jednostek (liniowce, korwety, brygi), 26 transportowców z wojskiem 5 000 ludzi, 230 dział
Straty
nieznane 2 000 zabitych i rannych, 3 000 jeńców
brak współrzędnych

Zdobycie Akki – oblężenie i zajęcie miasta w 1840.

Historia

W roku 1839 doszło do wojny egipsko-tureckiej, w wyniku której wojska namiestnika Egiptu Muhammada Paszy zagroziły stolicy Turcji Stambułowi. Z pomocą Turcji przyszły wówczas Rosja, Anglia, Austria, Prusy i Francja, które wysłały w rejon konfliktu swoje eskadry. We wrześniu 1840 r. w rejon Bejrutu nadpłynęły eskadry: angielska – dowodzona przez admirała Roberta Stopforda, austriacka pod dowództwem Franza von Bandiery, a także kilkanaście jednostek tureckich oraz francuskich. Dnia 11 września rozpoczął się ostrzał Bejrutu, a desant sprzymierzonych zdobył bazę egipską w Sajdzie.

Kolejnym celem ataku stała się Akka, w której broniło się 5 000 żołnierzy dysponujących 230 działami, pod dowództwem Polaka płk. Augusta Szulca (Jussufa Agi). Ostrzał miasta nastąpił dnia 4 listopada. W jego wyniku w powietrze wyleciał miejscowy skład amunicji, a krótko potem Egipcjanie opuścili twierdzę. Do miasta wysłano wówczas oddział austriacki, który zajął Akkę, biorąc do niewoli rannego dowódcę. Straty egipskie wyniosły 2 000 zabitych i rannych oraz 3000 jeńców. Sprzymierzeni stracili 16 zabitych oraz 38 rannych.

Bibliografia

• Leksykon bitew świata, wyd. Almapress, Warszawa 2004.