Zef Shoshi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zef Shoshi
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1939
Tirana, Albania

Narodowość

albańska

Alma Mater

Instytut Malarstwa, Rzeźby i Architektury im. Ilji Riepina

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm socjalistyczny

Faksymile
Odznaczenia
Piktor i Merituar

Zef Pashko Shoshi (ur. 2 lutego 1939 w Tiranie[1]) – albański malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Tiranie. W 1956 ukończył naukę w szkole artystycznej Jordan Misja. W latach 1957–1961 studiował w Instytucie Malarstwa, Rzeźby i Architektury im. Ilji Riepina w Leningradzie[1]. Po zerwaniu relacji dyplomatycznych między Albanią i ZSRR, Shoshi powrócił do kraju i w 1962 dokończył studia w stołecznym Instytucie Sztuk[1]. Pracą dyplomową Shoshiego był obraz Kooperativistët shkojnë në punë (Kołchoźnicy idą do pracy)[1]. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w liceum artystycznym Jordan Misja w Tiranie, a od 1965 był zatrudniony na etacie konserwatora zabytków w Instytucie Pomników Kultury[1]. W latach 1966–1974 pracował jako ilustrator w wydawnictwach Naim Frashëri i 8 Nëntori. Od 1993 poświęcił się własnej twórczości[1]. Po raz pierwszy zaprezentował publicznie swoje obrazy na wystawie w domu kultury Ali Kelmendi w Korczy w roku 1966[1]. W latach 1996–2009 prace Shoshiego prezentowano na sześciu wystawach indywidualnych w Tiranie, Korczy, Wenecji i w Prisztinie. Brał udział także w wystawach zbiorowych współczesnej sztuki albańskiej w Kairze, Pekinie, Wiedniu i Paryżu. Siedmiokrotnie wyróżniany nagrodą państwową za swoją twórczość, w 1983 został uhonorowany tytułem Zasłużonego Malarza (Piktor i Merituar)[2].

Z. Shoshi, Tworzenie spółdzielni (1974)

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Większość dzieł Shoshiego stanowią portrety i sceny rodzajowe o tematyce socrealistycznej. Inspiracją dla tworzenia portretów robotników były dla Shoshiego materiały etnograficzne z północnej Albanii[3]. W jego dorobku znajduje się także portret Envera Hoxhy przedstawiający go w czasie wojny, który miał powstać w 1976 na zamówienie dyktatora (Enver Hoxha gjatë Luftës Nacional-Çlirimtare)[4]. Największą kolekcją dzieł artysty dysponuje Narodowa Galeria Sztuki w Tiranie, obrazy Shoshiego znajdują się także w zbiorach galerii w Elbasanie i we Wlorze, a także w Muzeum Skanderbega w Krui.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zef Shoshi [online], Galeria Kombetare [dostęp 2021-10-28] (alb.).
  2. Rrefimet e Zef Shoshi [online], telegraf.al [dostęp 2023-01-26] (alb.).
  3. Luan Mema. Imazhe Etnografike ne pikturen e kultivuar shqiptare. „Kultura Popullore”, s. 120, 2010. 
  4. Zef Shoshi [online], documenta14.de [dostęp 2021-10-28] (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zef Shoshi [online], Galeria Kombetare [dostęp 2021-10-28] (alb.).
  • Zef Shoshi [online], documenta14.de [dostęp 2021-10-28] (alb.).