Zespół Leriche’a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zator i zakrzep brzusznej części tętnicy głównej
Syndroma Leriche
Ilustracja
Obraz angiograficzny zespołu Leriche’a
Klasyfikacje
ICD-10

I74.0

Zespół Leriche’a (niedrożność aortalno-biodrowa) – zespół objawów spowodowanych zwężeniem lub niedrożnością końcowego odcinka aorty brzusznej i/lub tętnic biodrowych.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Niedrożność:

powstała na skutek procesu miażdżycowego (miażdżyca zarostowa tętnic).

Obraz angiograficzny zespołu Leriche’a

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie zachowawcze[edytuj | edytuj kod]

Leczenie zachowawcze ma na celu wytworzenie krążenia obocznego oraz zapobieżenie nowym zakrzepom. W tym celu należy:

  • bezwzględnie przestać palić, aby jak najszybciej wyeliminować silnie obkurczające działanie zawartej w tytoniu nikotyny i innych podobnie działających substancji. Jest to właściwie jedyny skuteczny sposób leczenia nieoperacyjnego, zwykle po zaprzestaniu palenia wydłuża dystans chromania,
  • redukcja masy ciała - zmniejszony ciężar ciała wymaga mniejszego wysiłku mięśni kończyn, co wydłuża znacznie dystans chromania,
  • regularny trening marszowy - wydłuża znacznie dystans chromania, nie może powodować bólu[2],
  • kwas acetylosalicylowy,
  • statyny,
  • leczenie przeciwbólowe.

Leczenie operacyjne[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli dystans chromania jest krótszy niż 400 m, choremu powinno się wykonać operacje naprawczą tętnic. Polega ona na wszczepieniu protezy (najczęściej poliestrowej) w kształcie odwróconej litery Y, między drożny odcinek aorty a tętnice udowe na wysokości odejścia tętnic głębokich uda (jest to rodzaj nazywanego potocznie by-passu). Ma ona na celu ominięcie miejsca zwężonego przez proces miażdżycowy. Również często wykonuje się zabieg angioplastyki zwężonych naczyń, wszczepiając w miejsca stenozy stenty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]