Zielona Przełęcz
 Zielona Przełęcz widoczna powyżej Zielonego Stawu Jaworowego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2035 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′07,8″N 20°08′14,3″E/49,202167 20,137306
| |
Zielona Przełęcz (słow. Sedlo nad Zeleným, niem. Sattel über dem Grünensee, węg. Zöldtavi nyereg) – przełęcz położona na wysokości 2035 m n.p.m.[1] (według wcześniejszego pomiaru 2038 m) w słowackich Tatrach Wysokich, w bocznej grani odchodzącej od Małego Jaworowego Szczytu. Znajduje się w grupie Jaworowych Wierchów, pomiędzy Zielonym Wierchem Jaworowym a Zieloną Czubą. Jest to szeroka, trawiasta przełęcz wcinająca się w Jaworową Grań. Dla taterników stanowi dogodny dostęp do tej grani. Nie przechodzą przez nią żadne znakowane szlaki turystyczne, więc nie jest dostępna dla zwykłych turystów.
Niegdyś dla podhalańskich i spiskich myśliwych stanowiła dogodne przejście pomiędzy Doliną Zieloną Jaworową a doliną Rówienki.
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Zielona Przełęcz nazywana była dawniej Przełęczą pod Zieloną, nazwa ta pochodziła od dawnej nazwy Zielonej Czuby – Zielona. Obecna polska nazwa także pochodzi od Zielonej Czuby, pod którą Zielona Przełęcz się znajduje. Nazwy niemiecka i węgierska pochodzą natomiast od Zielonego Stawu Jaworowego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch i Adolf Kamiński, 1 sierpnia 1902 r. – letnie,
- Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała, 24 marca 1936 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.