Zifu Rubao
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Szkoła | |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Następca | |
| Zakon |
Zifu Rubao (chiń. upr. 资福如宝; pinyin Zīfū Rúbăo, kor. 자복여보 Jabok Yebo, jap. Shifuku Nyohō, wiet. Tư Phúc Như Bảo; ur. 890, zm. 960) – chiński mistrz chan ze szkoły guiyang. Był mistrzem czwartej generacji szkoły i jest uważany za czwartego jej patriarchę.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po śnie jego matki, w którym Bodhidharma przyszedł do jej domu z Indii, rodzice byli przekonani, że syn zostanie mnichem. Bardzo wcześnie posłali go zatem do klasztoru Zifu[1].
Został uczniem i spadkobiercą Dharmy mistrza chan Xity Guangmu. Nauczał w klasztorze Zifu w Jinzhou. Zasłynął z krótkich, zwykle składających się z jednego słowa odpowiedzi na pytania. Jeśli musiał powiedzieć coś więcej, starał się mówić jak najprościej.
- Mnich spytał: „Jakie zdanie jest zgodne z wielkim działaniem?”
- Zifu milczał.
- Mnich spytał: „Co jest zasadniczą tajemnicą?”
- Zifu powiedział: „Zamknij te drzwi.”
- Mnich spytał: „Luzu patrzył w ścianę. Co to znaczy?”
- Zifu powiedział: „On nigdy nie został wmieszany.”
- Mnich spytał: „Jaki jest styl domu mistrza?”
- Zifu powiedział: „Po ryżu, trzy filiżanki herbaty[2].”
- Pewnego dnia trzymając poduszkę do siedzenia w medytacji nad głową, spytał uczniów „Co powiecie o tym?”. Ponieważ wszyscy milczeli, opuścił poduszkę i usiadł na niej[1].
Miał czterech spadkobierców Dharmy[3].
Mistrz chan Zifu pojawia się w gong’anach 33 i 91 w Biyan lu oraz 25 w Congrong lu.
Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 36/9. Baizhang Huaihai (720–814)
- 37/10. Guishan Lingyou (771–853) szkoła guiyang
- 38/11. Liu Tiemo (bd) mistrzyni chan
- 38/11.Yangshan Huiji (814–890)
- 39/12. Wuzhu Wenxi (821–900)
- 39/12. Miaoxin (bd) mistrzyni chan
- 39/12. Hangzou Wenxi (bd)
- 39/12. Xita Guangmu (Yangshan) (bd)
- 40/13. Zifu Rubao (890-960)
- 41/14. Guizhen Deshao (bd)
- 42/15. Sanjiao Zhiqian (bd)
- 43/16. Xingyang Ciduo (bd)
- 44/17. Deqing Yanche (Xuyun; 1840-1959) odnowiciel wszystkich pięciu szkół chan
- 45/18. Xuanhua
- 44/17. Deqing Yanche (Xuyun; 1840-1959) odnowiciel wszystkich pięciu szkół chan
- 43/16. Xingyang Ciduo (bd)
- 42/15. Sanjiao Zhiqian (bd)
- 41/14. Guizhen Deshao (bd)
- 40/13. Zifu Rubao (890-960)
- 39/13/1. Wŏnnang Taet'ong (816–883) szkoła sŏngju – Korea
- 39/12/1. Sunji Korea
- 39/12. Nanta Guangyong (840–938)
- 40/13. Bajiao Huiqing (bd) koreański mistrz działający w Chinach
- 41/14. Xingyang Qingrang (bd)
- 40/13. Bajiao Huiqing (bd) koreański mistrz działający w Chinach
- 37/10. Guishan Lingyou (771–853) szkoła guiyang
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sea has now reached the number most people do not like [online], www.drbachinese.org [dostęp 2018-05-29].
- ↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings, s. 253.
- ↑ Thomas Cleary i J. C. Cleary. The Blue Cliff Record. s. 602.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.
- Thomas Cleary i J. C. Cleary. The Blue Cliff Record. Shambala. Boston. 1992. s. 648. ISBN 0-87773-622-7.
- Strona internetowa