Zoltán Kodály

Zoltán Kodály (ur. 16 grudnia 1882 w Kecskemécie, zm. 6 marca 1967 w Budapeszcie) – kompozytor i etnograf węgierski.

Studiował w Budapeszcie u Hansa Koesslera. Doktoryzował się na uniwersytecie w 1906 na podstawie dysertacji o budowie zwrotki w węgierskich pieśniach ludowych. Od 1907 wykładał w Akademii Muzycznej w Budapeszcie – początkowo teorię muzyki, a następnie kompozycję. Jako pedagog zreformował system nauczania muzyki w szkolnictwie węgierskim.

Jego kompozycje bazują na węgierskiej muzyce ludowej, a jego twórczość krzyżuje w sobie elementy stylu neoromantyczno-impresjonistycznego. Komponował i opracowywał głównie pieśni, ale także utwory instrumentalne i opery.

Najważniejsze utwory

• oratorium Assumpta est Maria (1901)
• uwertura Letni wieczór (1906)
• Sonata na wiolonczelę solo, op. 8 (1915)
• oratorium Psalmus Hungaricus (1923)
• opera Háry János (1926) – dużą popularnością cieszy się suita orkiestrowa z tej opery, po raz pierwszy wykonana w 1927, oraz uwertura, znana szerzej pod nazwą Uwertura Teatralna i uważana niekiedy za samodzielne dzieło
• opera Székelyfonó (Wieczór prządek) (1932)
• Tańce z Marosszék (wersja fortepianowa: 1927, wersja orkiestrowa: 1930)
• Tańce z Galánty (1933)
• oratorium Te deum (1936)
• Wariacje na temat węgierskiej piosenki ludowej „Paw” (1938-1939) – napisane na zamówienie orkiestry Concertgebouw w Amsterdamie obchodzącej 50. rocznicę założenia
• Koncert na orkiestrę (1939-1940)
• oratorium Missa Brevis (1942)

Zobacz też

• Béla Bartók
• George Enescu