Zwyrodnienie ziarniste

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zwyrodnienie ziarniste (ang. grumose degeneration, grumose/ foamy spheroid bodies, GFSB) – typ zmiany neuropatologicznej, opisany pierwotnie w istocie czarnej pacjentów z chorobą Parkinsona przez Konstantina Tretiakoffa. Są to skupiska eozynofilnego w barwieniu H-E, ziarnistego materiału, w którym obserwuje się ziarnistości średnicy 10-50 μm. Niekiedy obserwuje się większe agregacje tych ziarnistości, wybarwiające się w metodach PAS, Schmorla, Berlin blue, Grimeliusa lub metodami opartymi na srebrzeniu. W metodzie Gallyasa GFSB zwykle są brązowe lub czarne. Immunohistochemicznie, GFSB są ubikwitynododatnie. Za mgiełkowaty wygląd odpowiada GFAP.

Zwyrodnienie ziarniste Tretiakoffa opisuje się zazwyczaj w rostrowentralnej (przednio-brzusznej) części pars reticulata istoty czarnej i gałki bladej w przebiegu wielu chorób neurodegeneracyjnych i w przebiegu starzenia się mózgowia. Poza tą lokalizacją opisywano GFSB w przypadku urazów, zawałów i nowotworzenia (gwiaździaki) w innych obszarach mózgowia. Opisano zwyrodnienie ziarniste w jądrze zębatym móżdżku u pacjentów z postępującym porażeniem nadjądrowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 543. ISBN 83-89309-63-7.
  • Arai N. Grumose or foamy spheroid bodies involving astrocytes in the human brain. „Neuropathol Appl Neurobiol”. 21. 3, s. 238–245, 1995. PMID: 7477732.