Epistoła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inicjał litery ,,P" i pierwsze wersety listu do Galatów z wulgaty. Przedstawiony św. Paweł (ze zwojem).

Epistoła (z łac. epistula, gr. ἐπιστολή – list) – w liturgii chrześcijańskiej czytanie z listów Apostolskich[1]. Jest ono składową częścią liturgii słowa, była odczytywana lub śpiewana po prawej stronie ołtarza[1]. W rycie rzymskim jest umiejscowione po I czytaniu i psalmie responsoryjnym, a przed aklamacją Alleluja i Ewangelią.

Podczas Wigilii paschalnej jest to ósme czytanie, zawsze z listu św. Pawła do Rzymian, umiejscowione tuż po odśpiewaniu hymnu „Chwała na wysokości Bogu” i symbolizuje przejście ze Starego do Nowego Testamentu.

W przenośni żartobliwe określenie długiego, rozwlekłego, najczęściej nudnego listu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nadolski 2006 ↓, s. 402.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Nadolski: Leksykon Liturgii. 2006.