Pedeutologia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pedeutologia (gr. paideutes – nauczyciel, wychowawca, logos – nauka) – dział pedagogiki zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi nauczyciela (określenie oznaczające zawód, misję lub powołanie[1]); główne kierunki badań pedeutologicznych: osobowość nauczyciela, jego uzdolnienia i autorytet, predyspozycje kandydatów do zawodu oraz kształcenie nauczycieli, etyka zawodu nauczycielskiego, kształtowanie się zawodu i funkcji społecznej nauczycielstwa. Problemy te były analizowane od czasów starożytnych, jednak pedeutologię wyodrębniono w XIX–XX wieku. Istotną rolę odegrał Johann Friedrich Herbartniemiecki filozof, psycholog i pedagog, twórca „pedagogiki naukowej” i uniwersyteckiego seminarium pedagogicznego w Królewcu, opierający pedagogikę przede wszystkim na etyce i psychologii[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edward Dereń: Nauczyciel - zawód czy misja i powołanie?. [w:] Portal 'Kształcenie nauczycieli w Polsce' [on-line]. Edward Dereń. [dostęp 2017-03-11].
  2. Edward Dereń: Quo vadis, edukacjo nauczycielska?. [w:] Portal 'Kształcenie nauczycieli w Polsce' [on-line]. Edward Dereń. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-12)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]