Klasztor Klarysek w Kłodzku
50°26′36″N 16°39′26″E/50,443214 16,657194 nr rej. A/4326/1467 z 29.11.1965
| |
 Klasztor Klarysek w Kłodzku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
żeński |
| Styl | |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
1665 |
Położenie na mapie Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°26′36″N 16°39′26″E/50,443214 16,657194
| |
| Strona internetowa | |
Klasztor Klarysek w Kłodzku – barokowy budynek wzniesiony przez bernardynów w roku 1665 obok kościoła św. Jerzego i św. Wojciecha. Klasztor położony jest przy ul. Łukasińskiego 34 i obecnie przebywają w nim klaryski.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wzniesiony w latach 1664–1665 przez bernardynów[1]. W roku 1810 klasztor uległ kasacie, a w budynku urządzono biura pruskiego garnizonu, mieszkania dla podoficerów i urzędników oraz szpital[2]. W tym czasie klasztor został przebudowany[1]. Wojsko przebywało w budynku do roku 1945[2]. Po zakończeniu II wojny światowej do klasztoru wprowadziły się franciszkanki szpitalne[2]. Ostatni remont przeprowadzono w latach 1977–1978[1]. Obecnie w klasztorze przebywają klaryski od wieczystej Adoracji[3].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 29 listopada 1965 roku klasztor został wpisany do rejestru zabytków[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Klasztor jest budowlą wzniesioną na planie prostokąta i posiada wewnętrzny wirydarz[1]. Skrzydła posiadają korytarz i jeden trakt pomieszczeń, są dwukondygnacyjne i nakryte dachami dwuspadowymi[1]. W skrzydle wschodnim zachowały się cechy architektury gotyckiej[5]. Elewacje są skromne i podzielone lizenami[1], a okna ujęte opaskami[5]. We wnętrzach są sklepienia kolebkowe[1]. Klasztor i stojący obok kościół są otoczone murem obronnym z XIV lub XV wieku[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005, s. 153. ISBN 83-213-4366-X.
- ↑ a b c Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 88.
- ↑ Wratislaviae Amici. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-20)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ a b c Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 214. ISBN 83-85773-06-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077.
- Tadeusz Broniewski, Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko, Wydanie II, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970.
- Marek Staffa (redakcja), Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 15, Wrocław, I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.