Áron Szilágyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Áron Szilágyi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1990
Budapeszt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 szermierka
(szabla ind.)
złoto Rio de Janeiro 2016 szermierka
(szabla ind.)
złoto Tokio 2020 szermierka
(szabla ind.)
brąz Tokio 2020 szermierka
(szabla druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Petersburg 2007 szabla druż.
złoto Kair 2022 szabla ind.
srebro Rio de Janeiro 2016 szabla druż.
srebro Lipsk 2017 szabla druż.
srebro Budapeszt 2019 szabla druż.
srebro Kair 2022 szabla druż.
brąz Antalya 2009 szabla druż.
brąz Budapeszt 2013 szabla ind.
brąz Kazań 2014 szabla druż.
brąz Wuxi 2018 szabla druż.
Mistrzostwa Europy
brąz Sheffield 2011 szabla ind.

Áron Szilágyi (ur. 14 stycznia 1990 w Budapeszcie) – węgierski szablista, czterokrotny medalista igrzysk olimpijskich, wielokrotny medalista mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw Europy.

Walczy prawą ręką. W 2012 roku zdobył złoty medal indywidualnie na igrzyskach olimpijskich w Londynie, pokonując w finale Włocha Diego Occhiuzziego. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro obronił tytuł mistrzowski, w finale wygrywając z Darylem Homerem z USA. Ponadto podczas igrzysk olimpijskich w Tokio ponownie triumfował indywidualnie, tym razem w finale wygrywając z Włochem Luigim Samele. Na tej samej imprezie, razem z Andrásem Szatmárim, Tamásem Decsim i Csanádem Gémesim zdobył także brązowy medal w drużynie.

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata w drużynie, w tym złoty na MŚ w Petersburgu (2007), srebrne podczas MŚ w Rio de Janeiro (2016), MŚ w Lipsku (2017), MŚ w Budapeszcie (2019) i MŚ w Kairze (2022) oraz brązowe na MŚ w Antalyi (2009), MŚ w Kazaniu (2014) i MŚ w Wuxi (2018). Ponadto zwyciężył indywidualnie na MŚ w Kairze (2022) oraz był trzeci na MŚ w Budapeszcie (2013).

Wielokrotnie też zdobywał medale mistrzostw Europy, w tym złote indywidualnie podczas mistrzostw Europy w Montreux (2015)[1] oraz drużynowo na mistrzostwach Europy w Nowym Sadzie (2018)[2] i mistrzostwach Europy w Antalyi (2022)[3].

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

  • zwycięstwa 5
  • drugie miejsce 4
  • trzecie miejsce 4
  • Suma 13[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]