Święto Niedźwiedzia w Pirenejach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święto Niedźwiedzia w Pirenejach[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Święto Niedźwiedzia w Saint-Laurent-de-Cerdans (2018)
Państwo

 Andora
 Francja

Typ

niematerialne dziedzictwo kulturowe

Numer ref.

01846

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2022
na 17. sesji

brak współrzędnych

Święto Niedźwiedzia w Pirenejach[1][2] – coroczne święto obchodzone w pięciu położonych we Wschodnich Pirenejach miejscowościach na terenie Andory i Francji, związane symbolicznie z końcem zimy i odradzaniem się przyrody wiosną[1][3].

W 2022 roku tradycja została wpisana na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO[4]. Nazwa wpisu w języku angielskim to Bear festivities in the Pyrenees, francuskimLes fêtes de l´Ours dans les Pyrénées, a w katalońskimLes festes de l’Ós dels Pirineus[3][5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze pisemne wzmianki o obchodzonym w Pirenejach Święcie Niedźwiedzia pochodzą z XIX wieku, choć sama tradycja jest znacznie starsza i wywodzi się z legend poświadczonych już w średniowieczu[3]. Według najpopularniejszej wersji, okrutny niedźwiedź w poszukiwaniu towarzystwa porwał młodą dziewczynę z jednej z górskich wiosek. Jej mieszkańcy, aby uratować nastolatkę, ruszyli na polowanie na zwierzę. Gdy w końcu niedźwiedzia udało się złapać, zakuto go w łańcuchy na centralnym placu wsi, a w ramach kary zgolono jego futro toporem, po czym bestia przemieniła się w człowieka[6][7].

W latach 60. XX wieku święto przeżyło spadek popularności związany z migracją mieszkańców ze wsi do miast, jednak od lat 80. i 90. XX wieku następuje stopniowe odradzanie się tradycji[1][8][3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Obchody w Arles-sur-Tech (2015)

Święto Niedźwiedzia odbywa się dwóch parafiach w AndorzeEncamp i Ordino – oraz w trzech gminach na terenie departamentu Pireneje Wschodnie, we francuskim regionie OksytaniaArles-sur-Tech, Prats-de-Mollo-la-Preste i Saint-Laurent-de-Cerdans[3]. Tradycja jest elementem kultury związanym z katalońskim obszarem językowym – gminy we Francji, w których organizowane są uroczystości, należą do historycznej comarki Vallespir(inne języki) w regionie Katalonia Północna, natomiast Andora jest państwem katalońskojęzycznym[3].

Święto w sposób symboliczny związane jest z końcem zimy, odradzaniem się życia wiosną (czego symbolem są budzące się z zimowego snu niedźwiedzie) oraz relacją człowieka z naturą[8][1][3]. Tradycja stanowi pozostałość praktyk szeroko rozpowszechnionych w wielu społecznościach zamieszkujących masywy górskie na półkuli północnej, ich ślady obecne są także w Europie Środkowej i Wschodniej (np. słowiańskie wodzenie niedźwiedzia)[3].

Przebieg uroczystości[edytuj | edytuj kod]

Obchody Święta Niedźwiedzia w Prats-de-Mollo-la-Preste (2016)

W każdej z miejscowości obchody Święta Niedźwiedzia nieco różnią się szczegółami, ale generalny zarys scenariusza, obejmujący tańce, przemowy w języku katalońskim i muzykę, wszędzie jest taki sam[1]. Podczas uroczystości młodzi mężczyźni przebierają się za niedźwiedzie i rozbiegają po wiosce, próbując schwytać biorących udział w święcie mieszkańców i gości, co jest nawiązaniem do legendy o porwaniu dziewczyny[3]. Osoby odgrywające zaś rolę myśliwych polują na niedźwiedzie, które ostatecznie zostają schwytane i symbolicznie ogolone[3]. Obchody święta w Arles-sur-Tech mają charakter teatru ulicznego, w Prats-de-Mollo-la-Preste postaci odgrywające rolę niedźwiedzi podchodzą do widzów, znacząc ich twarze na czarno, co oznacza symbolicznie „przeżucie ofiary” przez zwierzę, natomiast podczas uroczystości w Saint-Laurent-de-Cerdans panuje karnawałowa atmosfera, a dużą wagę przykłada się do ciągłej inwencji charakterów[3].

Obchody Święta Niedźwiedzia w Andorze mają charakter burleskowych fars: El ball de l’Ossa w Encamp oraz L'última Ossa w Ordino[3]. Przedstawiają one konfrontację zwierzęcia ze żniwiarzami (którzy podczas pracy opowiadają jednocześnie dowcipy) oraz służką (la Fregona) przynoszącą posiłki. Sztuki te stanowią rodzaj satyry na otaczającą rzeczywistość i stosunki władzy w tradycyjnej wiejskiej społeczności oraz są parodią bieżących lokalnych wydarzeń. W pewnym momencie pojawienie się postaci niedźwiedzia wywołuje chaos i przerywa przedstawienie. Zwierzę jest ścigane, a po złapaniu symbolicznie zabijane, a uroczystości kończy wspólny taniec, śpiewy i bankiet[3].

Uroczystości związane ze Świętem Niedźwiedzia we Francji oraz w andorskim Encamp odbywają się najczęściej w lutym[6][3], natomiast osobliwością obchodów w Ordino w Andorze jest ich organizowanie w pierwszą niedzielę grudnia[3]. Społeczność każdej z miejscowości aktywnie angażuje się w przygotowanie święta, odgrywając role w przedstawieniach, uczestnicząc w pościgu za niedźwiedziem bądź śpiewając[8][1]. W transmisji tradycji biorą udział rodziny oraz grupy znajomych i przyjaciół, a także szkoły i stowarzyszenia[8][1]. To wielowiekowe wydarzenie stanowi dla mieszkańców pięciu pirenejskich wiosek okazję do pielęgnowania wspólnego dziedzictwa, jednoczy społeczność katalońską tego obszaru i umożliwia zaznaczenie swojej przynależności do wspólnoty[1][8].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Polski Komitet ds. UNESCO, Andora [online], www.unesco.pl [dostęp 2023-10-29] (pol.).
  2. PWN – Słownik języka polskiego [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2023-10-29] (pol.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o Bear festivities in the Pyrenees – Nomination form [online], ich.unesco.org [dostęp 2023-10-29] (ang.).
  4. Polski Komitet ds. UNESCO, Wpisy 2022 [online], www.unesco.pl [dostęp 2023-10-29] (pol.).
  5. Les fêtes de l´Ours dans les Pyrénées – Dossier de candidature [online], ich.unesco.org [dostęp 2023-10-29] (fr.).
  6. a b Bear festival [online], Bear festival | Tourism Mediterranean Pyrenees, 20 czerwca 2019 [dostęp 2023-10-30] (ang.).
  7. Fêtes de l’Ours [online], Fêtes de l’Ours | Tourisme Pyrénées-Orientales, 27 marca 2018 [dostęp 2023-10-30] (fr.).
  8. a b c d e UNESCO – Bear festivities in the Pyrenees [online], ich.unesco.org [dostęp 2023-10-30] (ang.).