Żuraw kanadyjski

Żuraw kanadyjski
	Antigone canadensis
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	żurawiowe
Rodzina	żurawie
Podrodzina	żurawie
Rodzaj	Antigone
Gatunek	żuraw kanadyjski
Synonimy
	Ardea canadensis Linnaeus, 1758; Grus canadensis (Linnaeus, 1758);
	Ardea canadensis Linnaeus, 1758; Grus canadensis (Linnaeus, 1758);
Podgatunki
	A. c. canadensis (Linnaeus, 1758); A. c. tabida (J.L. Peters, 1925); A. c. rowani (Walkinshaw, 1965); A. c. pratensis (F.A.A. Meyer, 1794); A. c. pulla (Aldrich, 1972); A. c. nesiotes (Bangs & Zappey, 1905);
	A. c. canadensis (Linnaeus, 1758); A. c. tabida (J.L. Peters, 1925); A. c. rowani (Walkinshaw, 1965); A. c. pratensis (F.A.A. Meyer, 1794); A. c. pulla (Aldrich, 1972); A. c. nesiotes (Bangs & Zappey, 1905);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	; okres lęgowy występuje przez cały rok przeloty zimowiska
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Żuraw kanadyjski^[4] (Antigone canadensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae). Występuje w Ameryce Północnej i skrajnie północno-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione podobnie. Upierzenie szare. Na głowie czerwona czapeczka, policzki białe. Czarny dziób. Długie, ciemne nogi w locie trzymane są wyciągnięte, długa szyja zaś wyprostowana. Młode ptaki nie mają czerwonej czapeczki na głowie, upierzenie wierzchu ciała jest brązowawe, a spodu – szare.
Rozmiary: długość ciała ok. 89–122 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 175–195 cm
Masa ciała: ok. 3–5 kg
Głos: Donośny, zgrzytliwy, trąbiący.
Zachowanie: Towarzyski. Na przelotach i na zimowiskach może się gromadzić w wielkie, hałaśliwe stada, liczące tysiące osobników.
Długość życia: Na wolności dożywa do 25 lat, w niewoli nawet do 55 lat.

Zasięg występowania

Żuraw kanadyjski zamieszkuje północną część Ameryki Północnej (Kanadę, Alaskę i północ USA) oraz północno-wschodnią Syberię. Większość populacji wędrowna, zimuje na południu USA aż po środkowy Meksyk. Na Florydzie, w Missisipi i na Kubie tworzy niewielkie, osiadłe populacje.

Środowisko

Tundra, bagna, łąki.

Pożywienie

Szuka pożywienia na ziemi i brodząc w płytkiej wodzie. Zjada części roślin, owady, skąposzczety, żaby i małe ssaki.

Lęgi

Żurawie kanadyjskie łączą się w pary na całe życie. Pozostają razem przez cały rok, migrując na zimowiska razem z młodymi.

Gniazdo: Na ziemi blisko wody lub wśród niskiej bagiennej roślinności, zbudowane z części roślin.
Jaja: Składa 2 jaja.
Wysiadywanie: Samica wysiaduje jaja przez ok. 30 dni.
Pisklęta: Pisklęta są karmione przez oboje rodziców. Szybko uzyskują samodzielność. Przystępują do pierwszych lęgów dopiero między 2. a 7. rokiem życia.

Status

IUCN uznaje żurawia kanadyjskiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku^[3]. Liczebność populacji w latach 1990. szacowano na ponad 500 tysięcy osobników; w 2020 roku organizacja Wetlands International szacowała ją na 670–830 tysięcy osobników^[5]. Globalny trend liczebności uznawany jest za wzrostowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne^[3].

Podgatunki

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 5 podgatunków A. canadensis^[6]:

A. c. canadensis (Linnaeus, 1758) – żuraw kanadyjski^[4] – północno-wschodnia Syberia przez Alaskę i północną Kanadę do Ziemi Baffina
A. c. tabida (J.L. Peters, 1925) – południowa Kanada, zachodnie i środkowe USA
A. c. pratensis (F.A.A. Meyer, 1794) – żuraw preriowy^[4] – Georgia i Floryda (USA)
A. c. pulla (Aldrich, 1972) – Missisipi (USA)
A. c. nesiotes (Bangs & Zappey, 1905) – Kuba, Isla de la Juventud.

Niektórzy systematycy wyróżniają jeszcze podgatunek A. c. rowani (Walkinshaw, 1965), zamieszkujący południową Kanadę^[2], IOC wlicza tę populację do podgatunku tabida^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b Antigone canadensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2025-02-17] (ang.).
↑ ^a ^b Archibald, G.W. & Meine, C.D.: Sandhill Crane (Antigone canadensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)].
↑ ^a ^b ^c BirdLife International, Grus canadensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021 [dostęp 2025-02-17] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Gruidae Vigors, 1825 - żurawie - Cranes (wersja: 2024-06-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-17].
↑ Meine, Curt D. & Archibald, George W. (red.): The Cranes: Status Survey and Conservation Action Plan. Gland, Switzerland & Cambridge, U.K.: IUCN, 1996, s. 103. ISBN 2-8317-0326-3.
↑ ^a ^b P. Rasmussen, D. Donsker (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Antigone canadensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2025-02-17] (ang.).

[hbwa-2] Archibald, G.W. & Meine, C.D.: Sandhill Crane (Antigone canadensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)].

[iucn-3] BirdLife International, Grus canadensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021 [dostęp 2025-02-17] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Gruidae Vigors, 1825 - żurawie - Cranes (wersja: 2024-06-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-17].

[cranes-5] Meine, Curt D. & Archibald, George W. (red.): The Cranes: Status Survey and Conservation Action Plan. Gland, Switzerland & Cambridge, U.K.: IUCN, 1996, s. 103. ISBN 2-8317-0326-3.

[ioc-6] P. Rasmussen, D. Donsker (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-07]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]