Przejdź do zawartości

Życica lnowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Życica lnowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

życica

Gatunek

życica lnowa

Nazwa systematyczna
Lolium remotum Schrank
Baier. Fl. 1: 382 (1789)[3]

Życica lnowa (Lolium remotum Schrank) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Jako gatunek rodzimy występuje w Indiach i Pakistanie. Poza tym szeroko rozprzestrzeniony na świecie jako gatunek zawleczony[3]. W Polsce gatunek prawdopodobnie wymarły[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostany
Łodyga
Źdźbło.
Liście
Pochwy liściowe gładkie.
Kwiaty
Zebrane w 4-8-kwiatowe, szerokoeliptyczne kłoski długości do 9 mm, te z kolei zebrane w dwustronny kłos, zwrócone od jego osi grzbietami. Plewa krótsza od kłoska. Plewka dolna bezostna[5].
Owoce
Ziarniaki.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Chwast w uprawach lnu. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek charakterystyczny związku Lolio-Linion i zespołu Spergulo-Lolietum remoti[6].

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[7] w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia E). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię CR (krytycznie zagrożony)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
  3. a b Lolium remotum Schrank, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-16].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  7. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.