Étienne Méhul

Étienne Méhul
	; Portret Méhula przypisywany Antoine’owi-Jeanowi Grosowi
Imię i nazwisko	Étienne Nicolas Méhul
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1763 ; Givet
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	18 października 1817 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Étienne Nicolas Méhul (ur. 22 czerwca 1763 w Givet, zm. 18 października 1817 w Paryżu^[1]^[2]) – francuski kompozytor.

Życiorys

Jako dziecko uczył się muzyki przy konwencie franciszkańskim w Givet u miejscowego organisty, następnie został posłany do Lavaldieu na nauki u niemieckiego organisty Wilhelma Hansena^[2]. W 1778 roku przybył do Paryża, gdzie kontynuował swoją edukację u Jeana-Frédérica Edelmanna^[1]^[2]. W 1785 roku został przyjęty na członka Société des Enfants d’Apollon^[1]. W 1790 roku w paryskim Théâtre Favart wystawił swoją pierwszą operę, Euphrosine^[2]. Należał do czołowych twórców okresu rewolucji francuskiej, pisząc utwory o charakterze patriotycznym i agitacyjnym, często na zamówienie Konwentu Narodowego^[1]^[2]. W 1795 roku został mianowany jednym z pięciu inspektorów nowo utworzonego Konserwatorium Paryskiego i członkiem Institut de France^[1]^[2]. Na zamówienie Napoleona Bonapartego napisał wielką kantatę Chant national du 14 juillet 1800, upamiętniającą zwycięską bitwę pod Marengo i rocznicę zdobycia Bastylii^[1]^[2]. Pod koniec życia ze względu na postępującą gruźlicę wycofał się z działalności publicznej^[1].

W 1804 roku otrzymał order kawalera Legii Honorowej^[1]^[2].

Twórczość

Był najważniejszym francuskim kompozytorem operowym okresu rewolucji. Nawiązując do reformy operowej Christopha Willibalda Glucka na pierwszym miejscu stawiał walory dramatyczne^[1]. W swoich operach podejmował tematykę rycerską, baśniową, historyczną, a także rewolucyjną^[1]. Przez wiele lat współpracował z librecistą François-Benoîtem Hoffmanem^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Opery

Euphrosine ou Le tyran corrigé (wyst. 1790)
Cora (wyst. 1791)
Stratonice (wyst. 1792)
Le jeune sage et le vieux fou (wyst. 1793)
Horatius Coclès (wyst. 1794)
Mélidore et Phrosine (wyst. 1794)
Doria ou La tyrannie détruite (wyst. 1795)
La Caverne (wyst. 1795)
Le Jeune Henri (wyst. 1797)
La prise du pont de Lodi (wyst. 1797)
Adrien (wyst. 1799)
Ariodant (wyst. 1799)
Epicure, wspólnie z Luigim Cherubinim (wyst. 1800)
Bion (wyst. 1800)
L’Irato ou L’Emporté (wyst. 1801)
Une Folie (wyst. 1802)
Le trésor supposé ou Le danger d’écouter aux portes (wyst. 1802)
Joanna (wyst. 1802)
Héléna (wyst. 1803)
Le baiser et la quittance ou Une aventure de garnison, wspólnie z Boieldieu, Kreutzerem i innymi (wyst. 1803)
L’hereux malgré lui (wyst. 1803)
Les deux aveugles de Tolède (wyst. 1806)
Uthal (wyst. 1806)
Gabrielle d’Estrées ou Les amours d’Henri IV (wyst. 1806)
Joseph (wyst. 1807)
Les amazones ou La fondation de Thèbes (wyst. 1811)
Le prince troubadour (wyst. 1813)
L’oriflamme (wyst. 1814)
Le journée aux aventures (wyst. 1816)
Valentine de Milan, dokończona przez Josepha Daussoigne-Méhula (wyst. 1822)

Balety

Le Jugement de Pâris (wyst. 1793)
La Dansomanie (wyst. 1800)
Daphnis et Pandrose (wyst. 1803)
Persée et Andromède (wyst. 1810)

Utwory wokalno-instrumentalne

Hymne à la raison na 3 głosy solowe, chór i orkiestrę (1793)
Le Chant du départ na chór i orkiestrę dętą (1794)
Chant national du 14 juillet 1800 na głosy solowe, 3 chóry, 2 harfy, róg solo i 2 orkiestry (1800)
Messe solennelle na głosy solowe, chór i organy (1804)
Chant du retour pour le Grande Armée na chór i 4 rogi (1808)
O doux printemps na chór i orkiestrę (1810)

Utwory instrumentalne

5 symfonii (I g-moll 1809, II D-dur 1809, III C-dur 1809, IV E-dur 1810, V A-dur niedokończona)
Uwertura na instrumenty dęte (1793)
Ouverture „burlesque” na fortepian, skrzypce, 3 mirlitony, trąbkę i perkusję (1794)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 159–161. ISBN 83-224-0656-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2387. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

Étienne Méhul – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Étienne Méhul – nuty w bibliotece Polona

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 159–161. ISBN 83-224-0656-8.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2387. ISBN 0-02-865529-X.

[1]

[2]