Przejdź do zawartości

Świętajno (powiat olecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świętajno
wieś
Ilustracja
Świętajno z lotu ptaka
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

olecki

Gmina

Świętajno

Liczba ludności (2011)

954[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

19-411[3]

Tablice rejestracyjne

NOE

SIMC

0770850

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Świętajno”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świętajno”
Położenie na mapie powiatu oleckiego
Mapa konturowa powiatu oleckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Świętajno”
Położenie na mapie gminy Świętajno
Mapa konturowa gminy Świętajno, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świętajno”
Ziemia54°00′16″N 22°19′03″E/54,004444 22,317500[1]
Strona internetowa

Świętajno (niem. Schwentainen[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Świętajno.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Położona jest nad brzegami jeziora Świętajno i Jeziora Mulistego[5].

Nazwa wsi wywodzi się od jaćwieskiej włości Sentane, położonych nad jeziorem. Część wsi stanowiły niegdyś samodzielne miejscowości i osady: Grądy (mały majątek ziemski), Rogowszczyzna i Luisenhof.

W Świętajnie mieści się siedziba władz samorządowych i innych instytucji potrzebnych do funkcjonowania społeczności lokalnej takich jak bank spółdzielczy, ośrodek zdrowia, lecznica dla zwierząt, urząd pocztowy, posterunek policji, oraz gminny ośrodek kultury.

Władze gminy wykazują dużą dbałość o środowisko naturalne i rozbudowę infrastruktury. Już od kilku lat wydatkuje się znaczne sumy na te cele. Wybudowano m.in. oczyszczalnię ścieków w Świętajnie, kotłownię olejową w szkole podstawowej, skanalizowano miejscowości Świętajno i Sulejki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona na prawie chełmińskim 16 marca 1554 na 40 włókach. Wtedy to starosta książęcy, Krzysztof Glaubitz, sprzedał Szczepanowi Kowalowi 4 włóki sołeckie w celu założenia wsi czynszowej.

W 1577 roku powstała parafia ewangelicka, nieco później zbudowano kościół i uruchomiono szkołę. Ostatni budynek trzyklasowej szkoły zbudowany został około 1860 roku. Wieś przez długie lata zamieszkana wyłącznie przez ludność polskiego pochodzenia. W miejscowym kościele nabożeństwa odprawiano po polsku jeszcze na początku XX wieku (według relacji Elizy Alexy). Tu urodził się ks. Marcin Zygmunt Zieleński, polski duszpasterz luterański w Królewcu i wydawca pism religijnych.

W 1938 we wsi było 761 mieszkańców. Był tu urząd pocztowy, urząd stanu cywilnego, posterunek żandarmerii, stacja kolejki wąskotorowej, młyn elektryczny, 3 karczmy, apteka, pracował lekarz oraz kilku rzemieślników.

Obecnie[kiedy?] mieszka tu ok. 1500 osób.

Zabytki i atrakcje

[edytuj | edytuj kod]

Do najciekawszych obiektów zabytkowych znajdujących się na terenie gminy należy zaliczyć:

  • Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Cichym pochodzący jeszcze z XVI wieku przebudowany w I poł. XVIII wieku. Na uwagę zasługuje znajdujący się w tym kościele ołtarz z gotyckim pochodzącym z XVI wieku tryptykiem św. Agnieszki;
  • kościół z końca XIX w. pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Świętajnie, neogotycki, trzynawowy o stylizowanym wystroju, ołtarz główny eklektyczny[6],
  • pałac w Dunajku,
  • dworek w Połomie,
  • park dworski w Rogowszczyźnie
  • park dworski w Cichym,
  • kurhan Jaćwingów z pozostałościami po zamczysku w okolicy jeziora Stopki w Dybowie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138190
  2. Wieś Świętajno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-06-04], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1288 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Kreis Treuburg. [dostęp 2016-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)].
  5. Henryk Chmielewski, Kamil Zdanowski, Jerzy Waluga, Jeziora Pojezierza Ełckiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2007 (Przewodniki wędkarskie; 7), ISBN 978-83-60111-12-3, OCLC 750639686.
  6. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 303

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]