(69230) Hermes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(69230) Hermes
Ilustracja
Planetoida Hermes odkryta na nowo
Odkrywca

Karl Reinmuth

Data odkrycia

28 października 1937

Numer kolejny

69230

Oznaczenie tymczasowe

1937 UB

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Grupa Apollo
NEA

Półoś wielka

1,6548 au

Mimośród

0,6242

Peryhelium

0,6270 au

Aphelium

2,6878 au

Okres obiegu
wokół Słońca

2 lata 47 dni 1 godzina

Średnia prędkość

20,7 km/s

Inklinacja

6,06°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

0,400 km

Masa

6,7 × 1010? kg

Średnia gęstość

2,0? g/cm3

Okres obrotu

(13 h 54 m) h

Albedo

0,13

Jasność absolutna

17,48m

Typ spektralny

Typ S

Średnia temperatura powierzchni

~216 K

Satelity naturalne

Planetoida podwójna

(69230) Hermesplanetoida podwójna z grupy Apollo.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Asteroida ta została odkryta 28 października 1937 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Hermesa, jednego z bogów olimpijskich w mitologii greckiej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (69230) 1937 UB.

W kilka dni po odkryciu tej planetoidy zniknęła ona astronomom z oczu. Została ponownie odnaleziona 15 października 2003 roku.

Orbita[edytuj | edytuj kod]

Orbita (69230) Hermesa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,06°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lat i 47 dni, krążąc w średniej odległości 1,65 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy jest duży i wynosi 0,62.

Charakterystyczną cechą trajektorii Hermesa jest częste przechodzenie w pobliżu Ziemi – asteroida ta zalicza się do obiektów typu NEO, potencjalnie zagrażających naszej planecie. W swej drodze wokół Słońca Hermes przecina orbitę ziemską i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.

Właściwości fizyczne oraz podwójność planetoidy[edytuj | edytuj kod]

Jest to podwójny obiekt skalny o niewielkich rozmiarach i nieregularnym kształcie (średnica każdego ze składników wynosi zaledwie ok. 0,4 km). Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³. Jest to układ synchroniczny, tzn. obrót każdego ze składników równa się jego obiegowi wokół wspólnego środka masy (trwa to 13,89 godziny), obydwa ciała zawsze zwrócone są do siebie tymi samymi stronami. Odległość między obydwoma składnikami układu to 1–1,2 km. Hermes ma jasność absolutną wynoszącą 17,5m, a albedo 0,13, zalicza się on do planetoid typu S.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]