(69230) Hermes

(69230) Hermes
	; Planetoida Hermes odkryta na nowo
Odkrywca	Karl Reinmuth
Data odkrycia	28 października 1937
Numer kolejny	69230
Oznaczenie tymczasowe	1937 UB
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Grupa Apollo; NEA
Półoś wielka	1,6548 au
Mimośród	0,6242
Peryhelium	0,6270 au
Aphelium	2,6878 au
Okres obiegu; wokół Słońca	2 lata 47 dni 1 godzina
Średnia prędkość	20,7 km/s
Inklinacja	6,06°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	0,400 km
Masa	6,7 × 1010? kg
Średnia gęstość	2,0? g/cm3
Okres obrotu	(13 h 54 m) h
Albedo	0,13
Jasność absolutna	17,48m
Typ spektralny	Typ S
Średnia temperatura powierzchni	~216 K
Satelity naturalne	Planetoida podwójna
	Multimedia w Wikimedia Commons

(69230) Hermes – planetoida podwójna z grupy Apollo.

Odkrycie

Asteroida ta została odkryta 28 października 1937 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Hermesa, jednego z bogów olimpijskich w mitologii greckiej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (69230) 1937 UB.

W kilka dni po odkryciu tej planetoidy zniknęła ona astronomom z oczu. Została ponownie odnaleziona 15 października 2003 roku.

Orbita

Orbita (69230) Hermesa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,06°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lat i 47 dni, krążąc w średniej odległości 1,65 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy jest duży i wynosi 0,62.

Charakterystyczną cechą trajektorii Hermesa jest częste przechodzenie w pobliżu Ziemi – asteroida ta zalicza się do obiektów typu NEO, potencjalnie zagrażających naszej planecie. W swej drodze wokół Słońca Hermes przecina orbitę ziemską i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.

Właściwości fizyczne oraz podwójność planetoidy

Jest to podwójny obiekt skalny o niewielkich rozmiarach i nieregularnym kształcie (średnica każdego ze składników wynosi zaledwie ok. 0,4 km). Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³. Jest to układ synchroniczny, tzn. obrót każdego ze składników równa się jego obiegowi wokół wspólnego środka masy (trwa to 13,89 godziny), obydwa ciała zawsze zwrócone są do siebie tymi samymi stronami. Odległość między obydwoma składnikami układu to 1–1,2 km. Hermes ma jasność absolutną wynoszącą 17,5^m, a albedo 0,13, zalicza się on do planetoid typu S.