11 Samodzielny Pułk Kawalerii

11 samodzielny pułk kawalerii

11-й отдельный кавалерийский полк

emblemat pododdziałów kawalerii Armii Radzieckiej
Historia
Państwo	ZSRR → Rosja
Sformowanie	1962
Rozformowanie	2002
Tradycje
Nadanie sztandaru	10 listopada 1967
Kontynuacja	Kawaleryjska Eskorta Honorowa FSO FR
Dowódcy
Ostatni	płk Aleksandr Gierasimienko
Organizacja
Numer	JW 55605
Dyslokacja	Kalininiec, moskiewski
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe
Formacja	Armia Radziecka → Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Rodzaj wojsk	kawaleria

11 samodzielny pułk kawalerii – oddział kawalerii Sił Zbrojnych ZSRR i Federacji Rosyjskiej. Jednostka Wojskowa nr 55605.

Historia

Powstanie pułku było inicjatywą reżysera Siergieja Bondarczuka i związane było z produkcją filmu „Wojna i Pokój”, do którego potrzebna była duża ilość koni i wykwalifikowanych statystów. Reżyser zwrócił się w tym celu do Komitetu Centralnego KPZR, który przyjął inicjatywę pozytywnie.

Zgodnie z dyrektywą Dowódcy Wojsk Lądowych SZ ZSRR nr UUSW/2/290077 z 1 listopada 1962 roku w terminie 16-23 listopada 1962 roku z baterii artylerii górskiej Zakaukaskiego, Turkiestańskiego i Przykarpackiego Okręgu Wojskowego sformowano samodzielny dywizjon kawalerii. Miejscem stałej dyslokacji dywizjonu było Mukaczewo. 19 sierpnia 1964 roku dywizjon przemianowano na 1 dywizjon kawalerii, a 1 listopada tego samego roku rozbudowano do stanu pułku, formując 11 samodzielny pułk kawalerii. W latach 1963–65 jednostka wielokrotnie zmieniała miejsce dyslokacji, ostatecznie w 1965 roku dyslokowano ją w m. Kalininiec w obwodzie moskiewskim. 10 listopada 1967 roku pułkowi wręczono sztandar. Pod tą nazwą pułk przetrwał do roku 1998, kiedy zgodnie z postanowieniem Rządu Federacji Rosyjskiej nr 978-39 z dnia 19 sierpnia 1998 roku oraz Rozkazem Ministra Obrony FR nr 061 z dnia 23 września 1998 roku przemianowano go na 11 samodzielny Kozacki pułk kawalerii. Czasy Pieriestrojki spowodowały dziesięciokrotną redukcję jednostki, która na początku lat 90. liczyła 457 żołnierzy i 124 konie.

Jednostka wyróżniała się tym, iż finansowana była nie przez Ministerstwo Obrony ZSRR, a przez studio filmowe „Mosfilm”. W latach 90. finansowanie pułku przejęły Ministerstwo Obrony oraz Ministerstwo Kultury FR.

Pułk rozformowany został w 2002 roku. Infrastrukturę, konie i personel przejęła Federalna Służba Ochrony, formując 2 września 2002 roku Kawaleryjską Eskortę Honorową w składzie Pułku Prezydenckiego.

Zadania

Głównym zadaniem jednostki było uczestnictwo w produkcjach kinowych realizowanych przez przemysł filmowy Związku Radzieckiego poprzez dostarczanie zarówno koni, jak i wykwalifikowanej kadry statystów i kaskaderów.

Oprócz zadań filmowych pułk był, obok drugiej powojennej jednostki kawalerii Armii Radzieckiej – samodzielnego dywizjonu konnego CSKA – ośrodkiem szkolącym kadry dla potrzeb sportu konnego.

Jednostka realizowała ponadto zadania ogólnowojskowe jako pododdział rozpoznawczy i przeciwdywersyjny. Brała także udział w defiladach na Placu Czerwonym w latach 1967 i 1987.

Dowódcy

• ppłk S. A. Safarow (1962–)
• płk Paweł Romanienkow (–1971);
• płk Michaił Bariło (1971–1987);
• płk Alim Mułłow (1987–1992);
• płk Aleksandr Gierasimienko (1992–2002).

Udział w filmach

Żołnierze pułku brali udział w produkcji takich filmów jak:

• Wojna i Pokój (1967);
• Waterloo (1970);
• Białe słońce pustyni (1970);
• Bitwa o Moskwę (1985);
• Piotr Wielki (1985);
• Cichy Don (1991);
• Cyrulik syberyjski (1998).

Bibliografia

• A.H. Белинский, Kino spod kopyt, wyd. "Izdatielskije Rieszenija", Jekaterynburg 2017, ISBN 978-5-44-837242-1 [1]
• A.Б. Степанов, 11-й отдельный кавалерийский полк w: "Старый Цейхгауз", nr 2 (26)/2008, s.44-48.
• Лошадиная работа [online] [dostęp 2020-03-03] .
• B.B. Монахов B.B., По коням! На съемку! [online] [dostęp 2020-03-03] .