3 Rewolucyjny Pułk Siedlecki
3 Rewolucyjny Pułk Siedlecki – pułk piechoty polskiej, sformowany w Rosji, czynnie wspierający rewolucję bolszewicką w tym kraju. Brał udział w walkach o Lidę, a jego dowódcą był Franciszek Rupniewicz[1].
Wchodził w skład I Brygady Zachodniej Dywizji Strzelców, potem zaś od 9 czerwca 1919 razem z całą dywizją formalnie wszedł w skład Armii Czerwonej.
W świetle komunikatów operacyjnych Sztabu Generalnego WP z lutego i marca 1919[2]:
- 3 Rewolucyjny Pułk Siedlecki rozłożony był w okolicach Lidy (17 lutego 1919),
- następnie został rzucony do Szczuczyna (23 lutego 1919),
- 400 żołnierzy pułku trafiło do Różanki, część zaś przebywała w Lidzie; pułk otrzymał rozkaz zajęcia Grodna (1 marca 1919),
- pułk składa się z 3 baonów po 4 kompanie (8 marca 1919),
- na froncie zaniemeńskim bolszewicy postanowili ponownie zająć Szczuczyn; ich siły składały się z 2 batalionów pułku siedleckiego, 60 kawalerzystów i 2 dział (9 marca 1919).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wilno 1919–1920
- ↑ CAW: Początkowy okres wojny polsko-sowieckiej w świetle komunikatów operacyjnych Sztabu Generalnego WP (luty-marzec 1919). [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Richard Pipes: The Russian Revolution (1990); wyd. polskie - Rewolucja Rosyjska Warszawa 1994; PWN; ISBN 83-01-11521-1.
