Przejdź do zawartości

45 mm armata przeciwpancerna wz. 1932 (19-K)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
45 mm armata przeciwpancerna wz. 1932 (19-K)
45-мм противотанковая пушка образца 1932 года
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

armata przeciwpancerna

Historia
Prototypy

1931

Produkcja seryjna

1932–1937

Wyprodukowano

ok. 8000 szt.

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

45 mm

Długość lufy

1970 mm (L/43,8)

Prędkość pocz. pocisku

750 m/s

Długość

4260 mm

Szerokość

1370 mm

Wysokość

1250 mm

Masa

425 kg

45 mm armata przeciwpancerna wz. 1932 (19-K) (ros. 45-мм противотанковая пушка образца 1932 года, 19-К) – radziecka armata przeciwpancerna.

W 1930 roku do uzbrojenia Armii Czerwonej została wprowadzona 37 mm armata przeciwpancerna wz. 1930 (1-K). Działo to było budowane na licencji niemieckiej firmy Rheinmetall. W 1931 roku w biurze konstrukcyjnym fabryki numer 8 powstał prototyp działa wykorzystującego łoże armaty wz. 1930, ale wyposażonego w lufę kalibru 45 mm.

W 1932 roku zostało działo te przyjęte do uzbrojenia Armii Czerwonej jako następca armaty wz. 1930. 1 stycznia 1936 roku Armia Czerwona miała na stanie 2062 armaty wz. 1932, 1 czerwca 1941 były ich 7682 sztuki

Produkcję działa wz. 1932 zakończono w 1937 roku po rozpoczęciu produkcji 45 mm armaty przeciwpancernej wz. 1937 (53-K).

Zdobyczne armaty tego typu, były używane przez armię fińską (pod oznaczeniem 45 K/32).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003.