Aare
|
||
 Aare w Bernie |
||
| Kontynent | Europa | |
| Państwo |  Szwajcaria |
|
| Rzeka | ||
| Długość | 295 km | |
| Powierzchnia zlewni | 17 779 km² | |
| Źródło | ||
| Miejsce | w grupie górskiej Finsteraarhorn w Alpach Berneńskich | |
| Wysokość | 1940 m n.p.m. | |
| Ujście | ||
| Recypient | Ren | |
| Miejsce | koło Koblenz | |
| Współrzędne | 47°36′22,3″N 8°13′25,7″E/47,606200 8,223800 | |
|
Położenie na mapie Szwajcarii
 ujście
|
||
Aare (niem. Aare, fr. Aar, ret. Ara) – rzeka w Szwajcarii, lewy i najdłuższy dopływ Renu na terenie Szwajcarii – 295 km, i drugi lewy w skali całej rzeki pod względem długości po Mozeli, a jednocześnie najbardziej zasobny w wodę.
Wypływa z lodowca o tej samej nazwie w grupie górskiej Finsteraarhorn w Alpach Berneńskich. Przepływa przez jeziora Brienz, Thun, Biel. W górnym biegu wiele wodospadów, w tym m.in. Handeck. Przepływa m.in. przez stolicę Szwajcarii – Berno, miasta Thun, Solura i Aarau. Uchodzi do Renu w pobliżu Koblenz, naprzeciwko Waldshut. Na rzece zbudowano liczne elektrownie wodne, w dolnym biegu jest żeglowna. W łożysku rzeki występuje piasek złotonośny.
Dopływy: lewy Sarine, prawe Emme, Reuss, Limmat.
Główne miasta: Thun, Berno, Solura, Aarau.
Podczas wojen napoleońskich, austriacki arcyksiążę Karol, chcący przejść Aar, został pobity przez wojska francuskie, pod dowództwem generałów Neya i Haudeleta 7 sierpnia 1799.
O Aare wspomniał Juliusz Słowacki w swoim poemacie W Szwajcarii (1839), 7-8:
- W szwajcarskich górach jest jedna kaskada,
- gdzie Aar wody błękitnymi spada.
Bibliografia[edytuj]
- Encyklopedia PWN. Geografia świata: środowisko przyrodnicze, red. J. Puskarz. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2008.
- Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1985.
