Przejdź do zawartości

Aczyńsk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aczyńsk
Ачинск
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Aczyńska
Państwo

 Rosja

Kraj

 Krasnojarski

Powierzchnia

103,21 km²

Wysokość

220 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


105 531[1]
1022,49 os./km²

Nr kierunkowy

(+7) 39 151

Kod pocztowy

04 - 403

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „Aczyńsk”
Położenie na mapie Kraju Krasnojarskiego
Mapa konturowa Kraju Krasnojarskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Aczyńsk”
Ziemia56°16′N 90°30′E/56,266667 90,500000
Strona internetowa

Aczyńsk[2] (ros. Ачинск) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnojarskim, przy Kolei Transsyberyjskiej, nad Czułymem (dopływ rzeki Ob).

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Stacja kolejowa ok. 1899

Osada założona w 1682 roku, prawa miejskie nadane zostały Aczyńskowi od 1782 roku. W 1910 powstała tu parafia rzymskokatolicka wraz z kościołem zburzonym przez komunistów w 1933.

W 1942 w Aczyńsku urodziła się Fryderyka Elkana – polska wokalistka jazzowa.

Obecnie miasto jest ośrodkiem przemysłowym m.in. rafineria ropy naftowej, wytwórnia tlenku glinu, przemysł głównie spożywczy; węzeł Kolei Transsyberyjskiej; w okolicy eksploatacja węgla kamiennego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Liczba ludności
1939 32 300
1969 85 000
2002 118 744
2005 115 500
2020 105 531

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Tramwaje w Aczyńsku.

W Aczyńsku działa wybudowana w latach 60. XX wieku sieć tramwajowa służąca głównie robotnikom podróżującym do kombinatu chemicznego. Z tego względu sieć tramwajowa nie ma połączenia z dworcem kolejowym położonym w północnej części miasta[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-03-29].
  2. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: URZĘDOWY WYKAZ POLSKICH NAZW GEOGRAFICZNYCH ŚWIATA. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013. ISBN 978-83-254-1988-2.
  3. Marcin Stiasny. Tramwaje Syberii. „Świat Kolei”. 1/2011. s. 44-45.