Adam Bielecki (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Adam Bielecki (ksiądz))
Adam Bielecki
Herb duchownego
Data urodzenia

18 grudnia 1811

Data śmierci

18 kwietnia 1859

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja przemyska

Prezbiterat

1834

Adam Bielecki
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1811
Górzanka

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1859
Rymanów

poseł na Sejm Ustawodawczy w Wiedniu i Kromieryżu
Okres

od 10 lipca 1848
do 7 marca 1849

Przynależność polityczna

"Stowarzyszenie"

Tablica upamiętniająca ks. Adama Bieleckiego na dzwonnicy przy cerkwi św. Paraskewy w Górzance

Adam Bielecki herbu Janina (ur. 19 grudnia 1811 w Górzance, zm. 18 kwietnia 1859 w Rymanowie) – duchowny rzymskokatolicki, działacz niepodległościowy i poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn właściciela dóbr Górzanka w pow. leskim Kajetana (zm. w 1829)[1]. Ukończył seminarium duchowne w Wiedniu[1]. W 1834 wyświęcony na kapłana. W latach 1834-1836 prefekt seminarium w Przemyślu, gdzie miał od 1836 wykłady z historii i prawa kanonicznego. Zdymisjonowany w lipcu 1836 na żądanie władz austriackich zarzucających mu agitację narodową i patriotyczną[2].

Biskup przemyski Michał Korczyński mianował go wówczas kapelanem domu poprawy dla księży w Przeworsku, ale już w maju 1837 roku zmuszony był opuścić tę funkcję znowuż na żądanie władz. Był działaczem tajnej organizacji wolnomularstwa narodowego – Sprzysiężenia Demokratów Polskich[2]. Następnie był wikariuszem w Stobiernej (1837–1839), Borku Starym (1839–1840) i Chłopicach (1840–1841).

7 kwietnia 1841 roku został proboszczem parafii w Haczowie[2], ale 22 czerwca 1841 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu we Lwowie[3], gdzie w śledztwie przesiedział 4 lata. Z końcem 1844 roku sądzony o zdradę stanu skazany został na śmierć wraz z utratą szlachectwa[3]. W 1845 roku ułaskawiony przez cesarza – karę śmierci zamieniono mu na karę dożywotniego więzienia. Wykonywał ją pod ścisłym nadzorem policji w klasztorze reformatów w Bieczu, a następnie u kapucynów w Rozwadowie.

Tablica upamiętniająca ks. Adama Bieleckiego w kościele św. Wawrzyńca w Rymanowie

W lutym 1848 roku został wypuszczony na wolność. Od lipca 1848 do kwietnia 1859 roku był proboszczem parafii w Rymanowie[2]. Aktywny politycznie w okresie Wiosny Ludów, m.in. uczestniczył w Kongresie Słowiańskim w Pradze, a następnie był posłem na Sejm Ustawodawczy w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849)[4]. W parlamencie należał do „Stowarzyszenia” skupiającego demokratycznych posłów polskich[5]. Był rzecznikiem pojednania pomiędzy Polakami a Rusinami. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Rymanowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Bielecki, Adam – Parlamentarier 1848-1918 online [2.11.2019]
  2. a b c d Jan Kwolek, Bielecki Adam (1811-1859), Polski Słownik Biograficzny, t. 2, Kraków 1936, s. 40
  3. a b Józef Krajewski, Tajne związki polityczne w Galicyi (od r. 1833 do r. 1841) według niewydanych źródeł rękopiśmiennych, oraz aktów sądowych i gubernialnych , Lwów 1903; s. 104, 122, 126
  4. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 350.
  5. Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 27.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kwolek, Bielecki Adam (1811-1859), Polski Słownik Biograficzny, t. 2, Kraków 1936, s. 40
  • Józef Krajewski, Tajne związki polityczne w Galicyi (od r. 1833 do r. 1841) według niewydanych źródeł rękopiśmiennych, oraz aktów sądowych i gubernialnych , Lwów 1903; s. 104, 122, 126.