Adam Haberling
ppłk piech. Adam Haberling | |
podpułkownik piechoty | |
Pełne imię i nazwisko |
Adam Czesław Haberling |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 listopada 1892 |
Data i miejsce śmierci |
19 września 1939 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant RU |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Adam Czesław Haberling (ur. 24 listopada 1892[a] w Białymstoku, zm. 19 września 1939 w Łucku) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Białymstoku jako syn Aleksandra i Celiny Watta-Karczewskiej[b]. 3 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 13 czerwca 1916, i przydzielony do szkoły oficerskiej w Dęblinie z dniem 10 listopada 1918[1].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w 10 Brygadzie Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 19 pułk piechoty[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 341. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 14 pułku piechoty we Włocławku na stanowisko komendanta kadry batalionu zapasowego[4][5]. W 1924 pozostawał w pułku bez określonej funkcji[6]. W maju następnego roku został przeniesiony do 19 pp we Lwowie na stanowisko dowódcy III batalionu[7]. W marcu 1926 został przesunięty ze stanowiska dowódcy II batalionu na stanowisko kwatermistrza[8]. 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 22. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W maju tego roku został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[10][11]. W sierpniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Komendy Placu Łódź na stanowisko komendanta[12]. 1 stycznia 1932, w związku z przemianowaniem komendy placu typ III na Komendę Miasta Łódź, objął obowiązki komendanta miasta[13][14]. W 1937 został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto II, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Na tym stanowisku pozostawał do września 1939[15][16]. W czasie kampanii wrześniowej pełnił obowiązki komendanta miasta Łuck[17]. 18 września, po zajęciu Łucka przez Armię Czerwoną, pozostał na stanowisku komendanta miasta. Następnego dnia został postawiony przed sądem wojennym pod zarzutem „przygotowywania na tyłach czerwonej armii zbrojnego zamachu na Związek Sowiecki”, skazany, a następnie rozstrzelany[18].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych czterokrotnie[19]
- Medal Niepodległości – 16 marca 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[20][21]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 10 z 11 grudnia 1918, poz. 227, 246.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 75, 646.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922, s. 546.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 164, 402.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 156, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925, s. 264, 269.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926, s. 82.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927, s. 154.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 35, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929, s. 293.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 237-238.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 505.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 170.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 852.
- ↑ Cygan 1990 ↓, s. 88.
- ↑ Zagórski 1947 ↓, s. 13.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933, s. 285.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy w ogniu : wojna polsko-sowiecka 1939. Warszawa: Warszawska Oficyna Wydawnicza Gryf, 1990. ISBN 83-85209-00-X.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Wacław Zagórski. Na skrzyżowaniach podziemnych ścieżek. „Robotnik Polski w Wielkiej Brytanii”. 7, lipiec 1947. Londyn.
- Dowódcy batalionów 14 Pułku Piechoty Ziemi Kujawskiej
- Dowódcy batalionów 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Komendanci wojskowi miast II Rzeczypospolitej
- Kwatermistrzowie 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa
- Ludzie urodzeni w Białymstoku
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy i obywatele polscy straceni przez organa ZSRR w okupowanej Polsce 1939–1941
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Urodzeni w 1892
- Wojskowi związani z Łodzią
- Zmarli w 1939