Przejdź do zawartości

Adam Paleolog

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Paleolog
Ilustracja
major obserwator major obserwator
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1896
Rumno

Data śmierci

27 maja 1956

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Royal Air Force

Jednostki

2 pułk lotniczy
6 pułk lotniczy

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Polowa Odznaka Obserwatora
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Lotniczy (czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Adam Paleolog (ur. 17 grudnia 1896 w Rumnie, zm. 27 maja 1956) – major obserwator Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 grudnia 1896 w Rumnie, pow. Rudki jako syn Zygmunta i Zofii z d. Chorzelskiej[1][2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego[3]. Wziął udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana w korpusie oficerów zawodowych aeronautycznych lotnictwa wojskowego ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923, 1924 był oficerem 2 pułku lotniczego w garnizonie Kraków[6][7]. W styczniu 1925 został przydzielony do Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie[8]. 3 maja 1926 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[9]. W 1928 jako oficer 2 pułku lotniczego pracował w Centralnej Składnicy Lotniczej[10]. 28 stycznia 1931 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 6 pułku lotniczego we Lwowie[11][12]. 2 września 1931 roku powracając z inspekcji do Lwowa-Skniłowa został ciężko ranny w katastrofie lotniczej pod Chodorowem, której uległ krótko po starcie wieczorem, po czym został przewieziony pociągiem do szpitala lwowskiego (ranny został także mjr Franciszek Haberek, dowódca dywizjonu szkolnego)[13][14]. W dalszym czasie przebywał w szpitalu[15][16]. W 1934 roku, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI”[17].

Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej był dowódcą Oddziału Portowego Bazy Lotniczej nr 6[18]. Później przedostał się na Zachód do Wielkiej Brytanii i wstąpił do Polskich Sił Powietrznych w Anglii w ramach Royal Air Force, otrzymał numer służbowy RAF P-1163[19]. Nie otrzymał przydziału do jednostek bojowych, został osadzony w obozie izolacyjnym na wyspie Bute[20]. Po zwolnieniu z obozu służył jako major obserwator (ang. squadron leader).

Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 27 maja 1956. Został pochowany na cmentarzu południowym (Southern Cemetery) w Nottingham[21]. W Anglii był określany także jako Adam Nemezyuz[22].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. Adam Paleolog [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-10-24].
  3. Kolekcja VM ↓, s. 4.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 945.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 863.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 930.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 851.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 23 stycznia 1925 roku, s. 34.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 541, 548.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 5.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 228, 744.
  13. Chodorów. Katastrofa lotnicza. „Kurier Warszawski”. 240, s. 5, 3 września 1931. 
  14. Katastrofa samolotu 6. p. lotniczego pod Chodorowem. Mjr. Paleolog ciężko ranny, mjr. Chaberek kontuzjowany. „Słowo Polskie”. 242, s. 4, 4 września 1931. 
  15. Po katastrofie pod Chodorowem. „Słowo Polskie”. 243, s. 6, 5 września 1931. 
  16. Stan zdrowia mjr. Paleologa i mjr. Chaberka. „Słowo Polskie”. 244, s. 4, 6 września 1931. 
  17. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 347, 973.
  18. Jerzy Pawlak: Płonące Bazy.
  19. Krzystek 2012 ↓, s. 433.
  20. Lotnicy na "Wyspie Wężów" - Stacja Zborna Oficerów w Rothesay. polishairforce.pl. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  21. Nottingham Southern Cemetery. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2017-07-24].
  22. Adam Paleolog. „The London Gazette”, s. 5147, 7 września 1956. 
  23. Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-08-26].
  24. a b Paleolog Adam mjr. obs. - Encyklopedia Lotnictwa Polskiego 1918–1920 [online], bequickorbedead.com [dostęp 2022-10-24].
  25. Paleolog Adam [online], Lista Krzystka - Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii 1940-1947, 1 marca 2014 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
  26. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  27. a b Kolekcja VM ↓, s. 3.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 437 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem czasie wojny 1918–1920”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]