Przejdź do zawartości

Adam Stanisław Sapieha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 13:34, 9 paź 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Adam Stanisław Sapieha
Ilustracja
Herb
Lis
Rodzina

Sapiehowie herbu Lis

Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1828
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1903
Bad Reichenhall

Ojciec

Leon Ludwik Sapieha

Matka

Jadwiga Klementyna

Żona

Jadwiga Sanguszko

Dzieci

Władysław Leon
Maria Jadwiga
Leon Paweł Adam
Helena Maria Jadwiga
Paweł Jan Piotr Leon
Jan Piotr
kard. Adam Stefan

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Austria)

Adam Stanisław Sapieha książę herbu Lis (ur. 4 grudnia 1828 w Warszawie, zm. 21 lipca 1903 w Bad Reichenhall) – polski działacz społeczny i polityk, w latach 1861, 1868–1872 i 1883–1895 poseł na Sejm Krajowy, w latach 1875–1899 prezes Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego; kawaler Orderu Złotego Runa.

Życiorys

Był synem arystokratów Leona i Jadwigi z Zamoyskich (córki Stanisława Kostki). Wczesne dzieciństwo spędził z matką w Paryżu. Od 1832 mieszkał w Galicji. W 1847 ukończył gimnazjum we Lwowie. Rozpoczął studia w Londynie, ale przerwał je wraz z wybuchem Wiosny Ludów, podczas której wrócił do ojca. Po wygaśnięciu rewolucji osiadł w Krasiczynie. W 1852 ożenił się z Jadwigą z Sanguszków, z którą miał dziewięcioro dzieci. Jednocześnie przez wiele lat miał romans z siostrą żony, Heleną Sanguszko.

Został członkiem pierwszej rady nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie od 1860 do 1864[1] od 1860.

Zaangażował się w uwieńczone sukcesem starania o autonomię Galicji. W 1861 został wybrany do Sejmu Krajowego z kurii wielkiej własności. W 1863 r. stał na czele Komitetu Obywatelskiego Galicji Wschodniej i odegrał poważną rolę w zmontowaniu wyprawy Antoniego Jeziorańskiego w Lubelskie. Podczas powstania styczniowego zaangażował się w propagowanie sprawy polskiej na Zachodzie. Aresztowany przez Austriaków, zbiegł wkrótce z więzienia we Lwowie za granicę, gdzie w 1864 r. pełnił funkcję Komisarza Rządu Narodowego na Francję i Anglię.

W 1865 uzyskał amnestię od cesarza Franciszka Józefa i mógł wrócić do rodzinnego majątku. W 1868 ponownie wszedł do Sejmu Krajowego podczas wyborów uzupełniających. Prezentował program niepodległościowy w opozycji do ugodowego programu federacyjnego. W 1870 po raz kolejny odnowił swój mandat poselski. W 1872 wycofał się na pięć lat z czynnej polityki, na rzecz pracy organicznej. W latach 1877-1878 wystąpił jeszcze raz w sprawach konspiracji niepodległosciowej związanej z wojną rosyjsko turecką, w ramach Konfederacji Narodu Polskiego i tzw. Rządu Narodowego.

Po śmierci ojca w 1879 odziedziczył jego miejsce w Izbie Panów w Wiedniu. W 1883 wrócił także do Sejmu Krajowego. Wśród ziemian miał opinię „radykała”, a dla demokratów pozostawał „magnatem”.

Był naczelnikiem rady zawiadowczej Krajowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem[2]

Otrzymał honorowe obywatelstwa miast: Lwowa (4 października 1894), Przemyśla (11 października 1894), Sanoka (29 listopada 1894, za zasługi, trudy, zabiegi i pracę dla kraju i ojczyzny)[3], Jarosławia (29 listopada 1894, w uznaniu zasług położonych dla kraju, a szczególnie przez urządzenie wystawy krajowej)[4][5], Jasła[6].

Zmarł 21 lipca 1903 w Bad Reichenhall w Bawarii.

Twarz księcia Adama Stanisława nosi książę Witold na obrazie Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem

22 kwietnia 1852 poślubił Jadwigę ks. Sanguszko-Kowelska (1830-1918). Ich potomkami byli:

  • Władysław Leon Sapieha (1853-1920) - ożenił się z Elżbietą Konstancja hr. Potulicką, prapradziadek Matyldy, królowej Belgów
  • Maria Jadwiga Sapieha (1855-1929) - żona Stanisława hr. Żółtowskiego
  • Leon Paweł Sapieha (1856-1893) - ożenił się z Teresą Elżbietą z ks. Sanguszków-Kowelską
  • Helena Maria Sapieha (1857-1947) - żona Edwarda Adama hr. Stadnickiego
  • Paweł Jan Sapieha (1860-1934) - ożenił się z Matyldą Paulą Eleonorą z Windisch-Graetzów
  • Jan Piotr Sapieha (1865-1954) - ożenił się z Alicją Probyn
  • Adam Stefan Sapieha (1867-1951) - kardynał krakowski

Galeria

  1. 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Pierwszy Zarząd. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 3, Nr 11 (568) z 1 czerwca 1911. 
  2. Krajowy Związek Ochotniczych Straży Pożarnych w Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem 1875–1900. Lwów: 190, s. 135.
  3. Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 55-56. ISBN 83-909787-8-4.
  4. Kronika. „Kuryer Rzeszowski”, s. 2, Nr 10 z 9 grudnia 1894. 
  5. Kronika. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 276 z 4 grudnia 1894. 
  6. Honorowi Obywatele Miasta. jaslo.pl, 2014-07-04. [dostęp 2016-07-10].

Bibliografia