Adam Stanisław Sapieha
![]() | |
Lis | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Władysław Leon |
Odznaczenia | |
![]() |
Adam Stanisław Sapieha książę herbu Lis (ur. 4 grudnia 1828 w Warszawie, zm. 21 lipca 1903 w Bad Reichenhall) – polski działacz społeczny i polityk, w latach 1861, 1868–1872 i 1883–1895 poseł na Sejm Krajowy, w latach 1875–1899 prezes Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego; kawaler Orderu Złotego Runa.
Życiorys
Był synem arystokratów Leona i Jadwigi z Zamoyskich (córki Stanisława Kostki). Wczesne dzieciństwo spędził z matką w Paryżu. Od 1832 mieszkał w Galicji. W 1847 ukończył gimnazjum we Lwowie. Rozpoczął studia w Londynie, ale przerwał je wraz z wybuchem Wiosny Ludów, podczas której wrócił do ojca. Po wygaśnięciu rewolucji osiadł w Krasiczynie. W 1852 ożenił się z Jadwigą z Sanguszków, z którą miał dziewięcioro dzieci. Jednocześnie przez wiele lat miał romans z siostrą żony, Heleną Sanguszko.
Został członkiem pierwszej rady nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie od 1860 do 1864[1] od 1860.
Zaangażował się w uwieńczone sukcesem starania o autonomię Galicji. W 1861 został wybrany do Sejmu Krajowego z kurii wielkiej własności. W 1863 r. stał na czele Komitetu Obywatelskiego Galicji Wschodniej i odegrał poważną rolę w zmontowaniu wyprawy Antoniego Jeziorańskiego w Lubelskie. Podczas powstania styczniowego zaangażował się w propagowanie sprawy polskiej na Zachodzie. Aresztowany przez Austriaków, zbiegł wkrótce z więzienia we Lwowie za granicę, gdzie w 1864 r. pełnił funkcję Komisarza Rządu Narodowego na Francję i Anglię.
W 1865 uzyskał amnestię od cesarza Franciszka Józefa i mógł wrócić do rodzinnego majątku. W 1868 ponownie wszedł do Sejmu Krajowego podczas wyborów uzupełniających. Prezentował program niepodległościowy w opozycji do ugodowego programu federacyjnego. W 1870 po raz kolejny odnowił swój mandat poselski. W 1872 wycofał się na pięć lat z czynnej polityki, na rzecz pracy organicznej. W latach 1877-1878 wystąpił jeszcze raz w sprawach konspiracji niepodległosciowej związanej z wojną rosyjsko turecką, w ramach Konfederacji Narodu Polskiego i tzw. Rządu Narodowego.
Po śmierci ojca w 1879 odziedziczył jego miejsce w Izbie Panów w Wiedniu. W 1883 wrócił także do Sejmu Krajowego. Wśród ziemian miał opinię „radykała”, a dla demokratów pozostawał „magnatem”.
Był naczelnikiem rady zawiadowczej Krajowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem[2]
Otrzymał honorowe obywatelstwa miast: Lwowa (4 października 1894), Przemyśla (11 października 1894), Sanoka (29 listopada 1894, za zasługi, trudy, zabiegi i pracę dla kraju i ojczyzny)[3], Jarosławia (29 listopada 1894, w uznaniu zasług położonych dla kraju, a szczególnie przez urządzenie wystawy krajowej)[4][5], Jasła[6].
Zmarł 21 lipca 1903 w Bad Reichenhall w Bawarii.
Twarz księcia Adama Stanisława nosi książę Witold na obrazie Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem
22 kwietnia 1852 poślubił Jadwigę ks. Sanguszko-Kowelska (1830-1918). Ich potomkami byli:
- Władysław Leon Sapieha (1853-1920) - ożenił się z Elżbietą Konstancja hr. Potulicką, prapradziadek Matyldy, królowej Belgów
- Maria Jadwiga Sapieha (1855-1929) - żona Stanisława hr. Żółtowskiego
- Leon Paweł Sapieha (1856-1893) - ożenił się z Teresą Elżbietą z ks. Sanguszków-Kowelską
- Helena Maria Sapieha (1857-1947) - żona Edwarda Adama hr. Stadnickiego
- Paweł Jan Sapieha (1860-1934) - ożenił się z Matyldą Paulą Eleonorą z Windisch-Graetzów
- Jan Piotr Sapieha (1865-1954) - ożenił się z Alicją Probyn
- Adam Stefan Sapieha (1867-1951) - kardynał krakowski
Galeria
-
Adam Stanisław Sapieha jako książę Witold (fragment obrazu Bitwa pod Grunwaldem), Jan Matejko.
-
Grobowiec Adama Sapiehy w Krasiczynie.
-
Adam Sapieha z żoną Jadwigą.
- ↑ 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Pierwszy Zarząd. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 3, Nr 11 (568) z 1 czerwca 1911.
- ↑ Krajowy Związek Ochotniczych Straży Pożarnych w Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem 1875–1900. Lwów: 190, s. 135.
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 55-56. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ Kronika. „Kuryer Rzeszowski”, s. 2, Nr 10 z 9 grudnia 1894.
- ↑ Kronika. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 276 z 4 grudnia 1894.
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta. jaslo.pl, 2014-07-04. [dostęp 2016-07-10].
Bibliografia
- Leon Gustaw Dziubiński: Poczet prezydentów, wiceprezydentów i obywateli honorowych miasta Lwowa. Lwów: 1896, s. 22-23.
- Członkowie Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego
- Członkowie Izby Panów Rady Państwa w Wiedniu
- Członkowie Komitetu Obywatelskiego Galicji Wschodniej
- Członkowie agend zagranicznych władz powstania styczniowego
- Galicyjscy ziemianie
- Honorowi obywatele Jarosławia (zabór austriacki)
- Honorowi obywatele Jasła (zabór austriacki)
- Honorowi obywatele Lwowa (zabór austriacki)
- Honorowi obywatele Przemyśla (zabór austriacki)
- Honorowi obywatele Sanoka (zabór austriacki)
- Osoby represjonowane za udział lub pomoc w powstaniu styczniowym (zabór austriacki)
- Polacy odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Polacy – więźniowie polityczni w zaborze austriackim
- Polscy ziemianie
- Posłowie do Rady Państwa w Wiedniu IV kadencji
- Polscy posłowie do Rady Państwa w Wiedniu
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji I kadencji
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji II kadencji
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji III kadencji
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji V kadencji
- Posłowie Sejmu Krajowego Galicji VI kadencji
- Sapiehowie herbu Lis
- Urodzeni w 1828
- Zmarli w 1903